Tom, Rozdzial

1     1, 1 |   odmawiał półgłosem modlitwy i jasnym, pełnym kochania spojrzeniem
2     2, 22|        zarazem tam, w tym życiu jasnym, wielkim, mocarnym, bujnym
3     3, 29|     światła, górą zaś na niebie jasnym wyrzynał się blady sierp
4     3, 31|       pól ogromnych, pod niebem jasnym i wysokim.~A wokół od Rudki,
5     3, 34| gardziele, słońce zbielało i po jasnym niebie jęły się zaciągać
6     3, 35|      gęsi błąkały się po niebie jasnym, i ciężkie westchnienia
7     4, 45|        i ciesząc oczy tym dniem jasnym i życiem, jakie wrzało dokoła.~