Tom, Rozdzial

1     1, 9 | trumną na wierzchu obstawioną jarzącymi światłami, a ksiądz z ambony
2     1, 11|     roześmiana była, wesoła i jarzącymi oczami wodziła po wszystkich.~
3     2, 19|       postawą i tymi modrymi, jarzącymi ślepiami, jako róża przenosi
4     2, 25|    głośno, hałaśliwie, tocząc jarzącymi oczami po tym borze zdobytym,
5     3, 32|   jakby urzeczona jego oczyma jarzącymi, wargi się jej trzęsły,
6     4, 38| śliczny. Jakby ją urzekł tymi jarzącymi ślepiami, że próżno tarła
7     4, 45|    ciągnąca oczy, tak wabiąca jarzącymi ślepiami, tak cięgiem roześmiana,