Tom, Rozdzial

1     1, 11| poglądali, a on niezmordowanie hulał i coraz siarczyściej; już
2     1, 11|    muzycku odkrzykali, i dalej hulał siarczyście i tan wiódł
3     1, 11|      pojękiwał i coraz mocniej hulał, że się już zdawało, jako
4     2, 19|  krzykał la zachęty!~Antek zaś hulał zapamiętale, wywiódł się
5     2, 19|  mroźną, zimową noc.~Antek zaś hulał wciąż na przedzie, bił obcasami
6     3, 28|       dawno spała, wiater jeno hulał po polach i barował się
7     3, 29|       a po drogach jeno wiater hulał jak przódzi i drzewinami