Tom, Rozdzial

1     1, 3 |      spojrzał na sekretarza i grubym, donośnym głosem oznajmił,
2     1, 12|    słały się nisko nad ziemią grubym, rzednącym zwałem, staw
3     2, 13|        obrośniętą zielonawym, grubym lodem, bych w świat popatrzeć.~
4     2, 13|        śniegi rozścielały się grubym, puszystym kożuchem i leżały,
5     2, 15| czterech kół waliła pod niego grubym zielonym wałem i poruszała
6     3, 26|     która przywierała do ziem grubym, przemoczonym kożuchem.~
7     3, 32|        gdziesik pod płotem, w grubym cieniu stojali, przytuleni