Tom, Rozdzial

1     1, 8 |    spity, to ino na matczyne gadanie pasa poprawił, pięścią grzmotnął
2     2, 13|     Nic się nie ozwał na ich gadanie, ino do izby poprowadził,
3     2, 17| chciał o tym mówić więcej:~- Gadanie nasze tyle zrobi, co umarłemu
4     2, 20|      a ino ich dwie! Ludzkie gadanie jest jak ten ogień, nie
5     3, 35|     tak samo Rocho.~- Głupie gadanie! Co tu będziemy czas tracili
6     4, 42|    jeszcze sierdził na babie gadanie, że odeszła spokojna i nawet
7     4, 49|     skarał za takie grzeszne gadanie! A ja ci mówię, do spowiedzi