Tom, Rozdzial

1     2, 23| bezładnych a olśniewających niby dzikie mioty piorunów, oniemień
2     2, 24| wszystkie żale dawne i wszystkie dzikie zamysły pomsty skłębiły
3     2, 25|           szamotania chrapliwe i dzikie pokrzyki pobojowiska.~Dworscy
4     3, 32|   wiotkie trzmieliny czy chmiele dzikie, które zawdy czepić się
5     3, 32|      gdzie znów stojały samotnie dzikie grusze, całe we kwiatach
6     4, 38|          a stokrotki, a rumianki dzikie, a tysiąc inszych, o których
7     4, 42|       strachem spoglądając na to dzikie wywieisko, kaj jeno pieski