Tom, Rozdzial

1     2, 13|     psów, targań marznących drzewin, żałosnych głosów ptactwa
2     2, 18| kotłowało, że ni płotów, ni drzewin widać nie było.~- Widzi
3     2, 19|    z którego nie wydzielisz drzewin latem, bo w jednakim, równo
4     2, 23|    człowieczą lebo poszumem drzewin zielonych...~Tak ci i oni
5     2, 25|    im wiatr, deszcze i szum drzewin, tłukących się o płoty.~
6     3, 32| wypatrując tęskliwie wskroś drzewin rozkwitłych i szarugi przysłaniającej
7     3, 32|  pszczelne brzęczenie wśród drzewin.~- A może go i obaczę! -