Tom, Rozdzial

1     1, 8 | szumem; staw huczał i tak się ciepał, że bryzgi rozbite w pianę
2     2, 18|      Już nie śmiała pytać, bo ciepał się po chałupie kiej ten
3     2, 19|      walił pięściami w stół i ciepał się jako ten ptak, którego
4     2, 21|    wiatr tłukł się po polach, ciepał drzewinami, hurkotał po
5     2, 21|       wciąż grzmocił wicher i ciepał śnieżycą, próżno się chronili
6     2, 25|  kieby kto tym ziarnem ważnym ciepał na drzewiny roztrzęsione
7     3, 28|      zacinał ziębiący, wiater ciepał się raz po raz o ściany