Tom, Rozdzial

1     2, 16|     Antkowie przypomnieli, ale bała się rzec tym.~Obsiedli znowu
2     2, 17|      nie wychodziła z chałupy, bała się wychylić w opłotki;
3     2, 17|      nie mogła się zdecydować, bała się, że spostrzegą... bała
4     2, 17|     bała się, że spostrzegą... bała się grzechu... powstrzymywała
5     2, 17|     przytrzymało na miejscu... bała się... i Jagustynki oczy
6     2, 21|        Tłumaczył długo, bo się bała puścić na niepewne.~- A
7     2, 21| światem, nie wahała się już ni bała niczego!~Wyjrzała jeszcze
8     3, 32|        chwytając się za głowę,~Bała się tego mówić, a głos ten
9     3, 33|        nie wybierze ni jednego bala.~- Bójcie się Boga!~- Dyć