Tom, Rozdzial

1     2, 16|              ale nic nie dojrzał... chojary ino stały przy chojarach,
2     2, 21|            z takim trzaskiem padały chojary, iż się wydawało, jako cały
3     3, 27| wybłyskiwały bursztynowe, grubachne chojary; zaś wszystkie ziemie jakoby
4     3, 32|             miejscami, kaj wyniosłe chojary stały zwartą gęstwą i kieby
5     4, 41|          ludzi z tykami.~Wielgachne chojary; kieby z miedzi wykute,
6     4, 41|           brzegach. Z wozów zwalali chojary, ledwie okrzesane z gałęzi,
7     4, 41|           Jagustynki, okrzesującego chojary.~- A kto temu był winowaty,