Tom, Rozdzial

1     3, 26|        i przejmowały duszę taką zgryzotą i bólem, że chlipać cicho
2     3, 32|        pojechał.~W stodole nowa zgryzota: w kupie ziemniaków, leżących
3     3, 32|      Nic, jeno cięgiem truć się zgryzotą i płakaniem... nic kromie
4     4, 39| patrzała za nimi z jakąś dziwną zgryzotą i markotnością, a że nie
5     4, 43|      jak odmówi! Wstyd będzie i zgryzota.~- To poślesz z wódką do
6     4, 49|      wywczasu! Tam jeno płacz i zgryzota! - szepnął Mateusz.~- Jagusia