Tom, Rozdzial

1     1, 2 |      czasem wilgotny podmuch zawiał z łąk, że drzewa poczęły
2     2, 23|    upragniony świat...~Wiatr zawiał, drzewa zakołysały się trwożnie,
3     3, 32| jednak kroku.~Wiater skądciś zawiał, że świece pogasły, chorągwie
4     3, 33|   podwórzu, słowiki ścichły, zawiał wiater, że zakolebały się
5     4, 37|     Wiatr już z niemałą mocą zawiał i rymnął w sad, że wszystko
6     4, 48|        Kieby pachnący wiater zawiał z łąk i uderzył w niego,