Tom, Rozdzial

1     1, 4 |        gadaj se, gadaj, to ci ulży! A jak skończysz, to mi
2     3, 28| poskarży się ździebko, to jej ulży!~- Wojować wama znowuj przyjdzie! -
3     3, 33|     się, wrono, krzycz, to ci ulży, pani wójtowo...~- A tom
4     4, 39|       świętą za nieboszczyka. Ulży to jego duszy i do wiecznego
5     4, 41|    Wyznaj się szczerze, to ci ulży, wyznaj! Przed kimże duszę
6     4, 47|  pierwsza mu rzekłam: "Zabij! ulży nam obojgu!" Ale me nie