Tom, Rozdzial

1     1, 5 |      drugim kamratem i rajcują se swobodnie, wesoło, jak równy z równym.
2     1, 5 |          robił łokciami, że Jagna swobodnie szła za nim wskroś ciżby,
3     1, 12| spokojności! Nosiła się po izbach swobodnie, doglądała wszystkiego bystro
4     2, 25|      nawoływać do karczmy, by tam swobodnie poradzić, a nie jak te pieski
5     3, 29|           swoją stronę, by w nich swobodnie przeszukać, ale poniechała:
6     4, 45|  Uśmiechnął się i spróbował mówić swobodnie, prawie żartem:~- Jagusia