Tom, Rozdzial

1     2, 16|       Opuścili łyżki i słuchali strwożeni, pukanie znowu się ponowiło.~-
2     2, 22|  zionące; po rozstajach stawali strwożeni, gdzie upiory z chichotem
3     2, 23|    przychyleni nieco, radośni a strwożeni, milczący a pełni rozśpiewania,
4     2, 25|        padł na serca, że ludzie strwożeni, wylękli wybiegali na pół
5     3, 30|       stodoły w ogniu! - wołali strwożeni.~Ksiądz nadbiegł, kowal,
6     4, 37| rozdygotani coraz barzej, a tak strwożeni, że raz po raz ktoś się