Tom, Rozdzial

1     2, 16|      głową dotykał jej kolan.~Nie spostrzegła go od razu, bo stoczek,
2     2, 17|          złością, bo pierwszy raz spostrzegła jego starość, pierwszy raz
3     3, 31|           do chałupy, Hanka zaraz spostrzegła, że to inszy gatunek, znaczniejszy.~
4     3, 32|         ją nagle przejął. Dopiero spostrzegła, że jest z gołą głową, boso
5     3, 33| postanowić.~Odszedł cicho, że ani spostrzegła, kiej się zapodział w nocy.~
6     4, 45|        dzwonieniu, aż organiścina spostrzegła:~- Co tak pilnie nasłuchujecie?~-