Tom, Rozdzial

1     1, 1 |         pastusich ognisk, co się snuły nisko nad ścierniskami -
2     1, 12|        skrzypi.~Po drogach wciąż snuły się odgłosy kroków, rozmowy,
3     2, 13|        widniała gorycz, żale się snuły, a zarazem harda , żelazna
4     2, 22|       każda co nowego niesła, że snuły się one gadki jako te nici
5     2, 24| ciekawość wzrosła niepomiernie i snuły się przypuszczenia coraz
6     4, 37|          że kiej te dymy gryzące snuły się po nich bolesne medytacje