Tom, Rozdzial

1     1, 5 |         w kącie markotny jakiś i smutny.~- Po gnatach mę łupie,
2     2, 22|       się oczy na wszystek świat smutny i szary, i biedny!~Po polach
3     3, 33| zakolebały się cienie i jękliwy, smutny szum przeleciał.~- Kubową
4     4, 37|           jeno co jakiś mgławy i smutny, słońca jeszcze nie było,
5     4, 40|         nawet Mateusz był dzisia smutny, mało się odzywał, a tylko
6     4, 41|        chodził cichy, strapiony, smutny kiej noc jesienna i ani