Tom, Rozdzial

1     2, 14|    Musi być z dworskich owiec, śliczna wełna,..~- A jakby wam było
2     3, 32|      jej twarz bialuchną i tak śliczną, iż do róży polnej podobną.~
3     3, 33| zarumieniona kiej jabłuszko, a śliczna, jaże się prosiła o całowanie.
4     4, 41|     kto drugi z pieniędzmi? ~- Śliczna łąka, jak amen tak pewne
5     4, 41|   Siadajże, to sobie pogadamy! Śliczna pora! Za jakie trzy tygodnie
6     4, 43| niezmiernie.~- A mamy! Co, nie śliczna? - mówiła z pychą Nastusia.~-