Tom, Rozdzial

1     1, 3 | Dominikowa, a potem, że to już ścierpieć nie mogła, wyciągnęła zwiniętą,
2     1, 10|      krzyknął, bo już nie mógł ścierpieć i buchnął zapamiętałością.~-
3     2, 19|      mogli drudzy.~- Bo już mi ścierpieć trudno, tak mię tu w piersiach
4     2, 25|       krzywda równa, jakiej ni ścierpieć, ni podarować! Dwór las
5     4, 40|      się do Pietrka, nie mogąc ścierpieć, iż się wałęsa bez roboty.~-
6     4, 45|        nad drugie, jaże trudno ścierpieć!~- I przystraja się kieby