Tom, Rozdzial

1     1, 3 | kamionki, a ona kiej mi się nie rzuci pod kulasy - rymnąłem kiej
2     1, 4 |      podskoczyły.~- Co się Kuba rzuci! Niech Kuba płaci i idzie
3     1, 5 |       póki kto całego gnata nie rzuci, a napić się lubiał niezgorzej
4     2, 23|      burza wyrwie i zdruzgotane rzuci na siebie, że obejmują się
5     4, 39|       poczciwie, a nikto ci nie rzuci i marnego słowa!~- Cichoj,
6     4, 45|         kto i zajrzy, kto nawet rzuci to poczciwe słowo, że jakbym