Tom, Rozdzial

1     1, 1 |         się im bez lato, to już ją puściły na wolny dech.~- Wróci na
2     1, 5 | przetopionym sadłem, żeby wody nie puściły; i takich już pod glanc
3     2, 13|            jakby łbem, że niejedne puściły, szyby gnietła, aż trza
4     3, 32|            rozerwały się ich oczy, puściły te parzące ogniwa i rozprysnęły
5     3, 33|       płoty.~Teresce naraz łzy się puściły z oczu i ciurkiem pociekły.~-
6     4, 49|         zdradzić, ale baby jej nie puściły, przyparły kajś do płota,