Tom, Rozdzial

1     1, 12|         się nie mogła jeszcze, że przywierała czasami do ziemie świętej,
2     2, 17|           w poduszki, próżno oczy przywierała i nawet pierzyną zasłaniała
3     2, 19|          się, że aż się prężyła i przywierała te lube modre oczy, to się
4     2, 21|    przygniatał, iż coraz częściej przywierała pod drzewami i coraz dłużej
5     3, 26| przepierał z blednącą nocą, która przywierała do ziem grubym, przemoczonym
6     4, 45|     kapotę, lecz i tak koszula mu przywierała do spotniałych boków niby