Tom, Rozdzial

1     1, 6 |        Szara kurzawa deszczów przysłoniła świat, wypiła barwy, zgasiła
2     1, 7 |       Z misek dymiło parą, że przysłoniła wszystkich jak chmurą, z
3     3, 30|  rozpłakała się nagle, i choć przysłoniła twarz rękoma, łzy pociekły
4     4, 37|     rozdrganej kurzawie, jaka przysłoniła świat, piły spragnione zboża,
5     4, 40|       jakaś dziewczyna. Hanka przysłoniła oczy od słońca, ale nie
6     4, 45| koszuli, ale dojrzawszy Jasia przysłoniła piersi rękami i sczerwieniwszy