Tom, Rozdzial

1     1, 1 |   uniósł się żywo poklepał je przyjaźnie po karkach, aż wyciągały
2     1, 5 | plecami do koni.~Podali sobie przyjaźnie ręce z organistami i konie
3     1, 12|     kłaniał się ze wszystkimi przyjaźnie, witał nie bacząc, że mu
4     2, 14|     pieniądze, uśmiechnął się przyjaźnie, rozjaśnił więcej światło
5     2, 15|       dół i witając się z nim przyjaźnie.~- Z siekierą przyszedłem,
6     3, 32|     żal, że byłyby zagwarzyły przyjaźnie, że każda ino czekała zaczepki,