Tom, Rozdzial

1     2, 15|      już cały dzień słowa nie przemówił do nikogo, ale za robotą
2     2, 22| umarłabym, gdyby król do mnie przemówił! - szepnęła Nastka.~- Poszłabym
3     2, 25|  leżące pod karczmą, lecz nim przemówił, zaczęli w tłumie krzyczeć:~-
4     4, 37|      cicho jak zawdy.~- I nie przemówił, co? - pytał trąc suche
5     4, 41|   aniś spojrzał na mnie, aniś przemówił... Dobrze baczę, miałeś
6     4, 44|     robić, co wam każą!~Srogo przemówił, jeno co się nie ulękli,