Tom, Rozdzial

1     1, 10|            Ryfa jest i tyla, poniechaj go. Umyśliłem cosik i z
2     2, 15|    raz jeszcze, całkiem mnie poniechaj i z drogi mi schodź, bo
3     2, 19|  ciebie piję, Antek, co tam, poniechaj złości, ja ci już nie pamiętam,
4     2, 21|      ciebie z dobrym słowem, poniechaj złości. Tam u niego w chałupie
5     3, 33|  Wyrwała mu się z gniewem.~- Poniechaj, bo mi Tereska ślepie wydrapie
6     4, 39| kobiety! Tylko przez kłótni, poniechaj, Magduś! Kto ukradł, niech