Tom, Rozdzial

1     1, 5 |    się na wątpiach.~- Kiej na pogrzebie pijeta! - ozwał się Jambroży,
2     1, 9 |      a westchnienia, kieby po pogrzebie czyim. Drzwi stały wywarte
3     2, 13| zrobiło się w sercach kiej na pogrzebie, aże się odwracali od bydlątka,
4     3, 30|    pusto i żałobnie kiejby po pogrzebie, tyle co wypuszczone do
5     4, 38|      mi też było, co nawet na pogrzebie się nie pokazał.~- Cóż mu
6     4, 48|       ją dopiero nazajutrz na pogrzebie Jagaty, tak patrzała w niego