Tom, Rozdzial

1     1, 7 | ludzie bezpańskie..-, i tak płakali, tak żebrali, tak całowali
2     2, 16| serdecznie wtórowała, i tak płakali społem, nie mogąc się utulić,
3     2, 18|   wszyscy, nawet dobrodziej płakali na pochowku i nic nie wzięli
4     2, 22|   sam płakał, kiej i drudzy płakali...~A czasem następowały
5     3, 31|    żałośliwie, iż co miętsi płakali z nią razem rozżalając się
6     4, 37|   dzwonów, jakby to nad nią płakali...~A dzwony wciąż biły,