Tom, Rozdzial

1     1, 2 |    nie mógł, to pierzyna go parzyła, że nogi spod niej wysuwał,
2     2, 15|     głucha, paląca zazdrość parzyła mu serce.~Nigdy oni nie
3     4, 38|     ślepiło wyżerając oczy. Parzyła ziemia, parzyły rozgrzane
4     4, 39| upał się tak wzmógł, że już parzyła ziemia i rozpalone powietrze
5     4, 40|     już ją całkiem odszedł, parzyła ją pierzyna i poduszki zdały
6     4, 41|  ściany popuszczały żywicą, parzyła ziemia i powietrze prażyło