Tom, Rozdzial

1     1, 2 | jeszcze i przez otwarte okno padała szeroka smuga światła i
2     2, 14|     wysuła łza jaka paląca i padała na wełnę, i zamarzała tam
3     2, 25|    już ni razu dusza jej nie padała mu do nóg z onej uciechy
4     3, 29|   często z wywieranych drzwi padała w noc struga światła topiąc
5     4, 40|  głowa się uniesła, to zaraz padała ciężko, niczego nie miarkując.~
6     4, 45|   otwierały się w jej duszy, padała na twarz w proch, przywierając