Tom, Rozdzial

1     2, 18|   bezprzytomnym pocałunku.~Oderwał się wreszcie i chyłkiem
2     2, 19| całą.~Zima toć szła, naród oderwał ręce spracowane od matki
3     2, 21|  się widział; snadź wiater oderwał go, bo wisiał tylko na jednej
4     2, 23| wilcze kroki... Cień jakiś oderwał się od ścian i przygarbiony
5     2, 25| czepiła mu się szyi, to ją oderwał od siebie kiej pijawkę,
6     3, 35|   ryś, jednym szarpnięciem oderwał wieko i zaczął z niej wywalać