Tom, Rozdzial

1     4, 42|    przeciw słońcu i dojrzawszy Nastusię ze śniadaniem wyszedł naprzeciw,
2     4, 42|        to i Szymek ułapił wpół Nastusię, kapotę rozpuścił, czapę
3     4, 42| ogłupiałymi oczami spozierał w Nastusię, pociągnęła go do niej la
4     4, 42|      statki upakował na wozie, Nastusię z paradą usadził, matce
5     4, 43|  rozpowiadając szeroko, jak to Nastusię obdarzają.~- Hale, na złość
6     4, 43|      cosik w zanadrzu.~Zastała Nastusię przy krowie chlipającej