Tom, Rozdzial

1     1, 10|          nawet tych jego morgów matczynych, a robimy wam za parobków,
2     2, 20| opowiadań, wzdychów dzieuszyn a matczynych płaczów, że i na całe tygodnie
3     3, 35|        twarzy, nasłuchiwał jeno matczynych jęków.~- Mateusz przyleciał
4     4, 41|        klaczy łakomie, sięgając matczynych wymion.~- Co mu się to przypomina,
5     4, 48|  wydzierając się z twardych rąk matczynych~- Usiądź spokojnie, bo zawołam
6     4, 48|      patrzył w talerz, unikając matczynych oczów, i chociaż mówiono