Tom, Rozdzial

1     2, 18|      i sady wychyliły się na jaśnię i stały widne w omdlałym,
2     3, 26|     niekaj wydzierały się na jaśnię czuby drzew, oprzędzone
3     3, 30|   swojego cudaka.~Wyniósł na jaśnię już całkiem gotowego kogutka:
4     3, 32| wynosiły się coraz barzej na jaśnię powietrza rozkwitające sady,
5     3, 32|    jeno kajś wynosiły się na jaśnię nieba drzewa pospane, sady
6     4, 45|         mamrotał gniewnie. - Jaśnie pany, psiekrwie! Jak mu