Tom, Rozdzial

1     1, 10| opatrzył; gęba mu spuchła kiej garnek - dodał i wyniósł się zaraz,
2     3, 29|        porwali gdziesik wielki garnek z żurem, do którego jeszcze
3     3, 29|      dał się namówić i poniósł garnek na plecach w siatce od serów,
4     3, 29|    wtem Jasiek walnął łopatą w garnek, że rozleciał się w kawałki,
5     4, 37|      mnie jeno zawyją i baba w garnek rozbity zadzwoni - mamrotał
6     4, 39|      rzuciła kiej ten pęknięty garnek! Jakże! Musi być, co ma