Tom, Rozdzial

1     2, 22|       ręka Bożego gniewu!~A i diabli nie stali już o niego: ich
2     2, 22| chciał.~- Co Pan Bóg opuścił, diabli zabrać muszą, nic tam już
3     2, 22|        kawał drogi, a do tego diabli wszędzie psocili.~Nie ulękła
4     2, 22|  śmierć siedziała na progu, a diabli przez moc dobywali się do
5     3, 30|       dać znać... nowa robota diabli nadali, że człowiek świąt
6     3, 34|      wytrzymać nie mogę, jaże diabli człowieka bierą: ciasnota