Tom, Rozdzial

1     1, 11|    mu się zdało, że Antka w ciżbie uwidział.~A za nimi dopiero
2     1, 11|     i nie rozeznał nikogo w ciżbie; a co skrzypki huknęły nutą
3     3, 30|     zły pomruk zerwał się w ciżbie:~- Niechaj chłopów puszczą,
4     3, 32|    jak ten Łapa szukający w ciżbie swoich gospodarzy. Nie ciągnęło
5     3, 35|   pobladły wodził oczyma po ciżbie.~- Ze sprawą przyszliśmy
6     4, 38| parkanem, rozglądając się w ciżbie, a Pochwalonym witając znajomków.~