Tom, Rozdzial

1     2, 21|        się trzymaj... oczami mu świeć... dobrą mu bądź... pokorne
2     3, 32|      wśród zieleni, zaś płomyki świec drżały skrami niby złotawe
3     4, 37| wezgłowia było coraz widniej od świec jarzących, Jambroż raz po
4     4, 37|          obstawiony w biały las świec płonących, a dokoła klęczała
5     4, 42|         mszę dam abo i na dwie! Świec nakupię, a jak się dorobię,