Tom, Rozdzial

1     3, 33| tłumaczyła gorąco.~Ale Kłąb jeno zachrapał w odpowiedzi. I dopiero
2     4, 38|      senniejsza, że już niejeden zachrapał na dobre, niejeden kiwał
3     4, 42|     chwilę, a skoro tamten znowu zachrapał, jął się cicho przebierać
4     4, 42|   plecami, zapatrzony w świtania zachrapał rychło zmorzony śpikiem.~
5     4, 42|         w kącie na słomie i wnet zachrapał, a ona zasiadła pod ścianą
6     4, 45|      przysłonił łysinę chustką i zachrapał już na dobre.~Snadź tak