Tom, Rozdzial

1     1, 11|   obrazami i inne różności, że spamiętać trudno, a tak wszystko utrafione
2     2, 20|       a te insze rzeczy, że ni spamiętać, ni opowiedzieć któż poredzi!
3     2, 25|    zaguby wiedzie!... Bo i nie spamiętać mi tych krzywd, tych fantowań,
4     3, 26|        się też dosyć, że i nie spamiętać, co i komu! Nikto się tym
5     3, 30| powiadał, a tak mądrze, że nie spamiętać, i coraz ciszej a rzewliwiej,