Tom, Rozdzial

  1     1, 3 |         grosz tracą...nie la takich Jaguś moja, nie.~Podniosła głowę
  2     1, 3 |          tak prosto rzeć, co mu się Jaguś udała?...Honor przeciech
  3     1, 3 |            przy nich, bo jest tam i Jaguś moja.~- Nic mi z drogi,
  4     1, 5 |              Robiłbym ja za ciebie, Jaguś, robił... - szepnął ciszej
  5     1, 5 |               Jakże to?~- Zziębłaś, Jaguś, to się ździebko ogrzejesz...~-
  6     1, 5 |      przyniese i tutaj się napijem, Jaguś...~- Bóg zapłać za dobre
  7     1, 5 |         trza poszukać.~- Pomogę ci, Jaguś... - szepnął cichym głosem
  8     1, 5 |       paląca.~- Która ci się widzi, Jaguś, to se wybierz... - rzekł
  9     1, 5 |           tym głowa, weź ino...~Ale Jaguś przez siłę i z żalem oderwała
 10     1, 5 |             i złota...~Przymierzała Jaguś niejedne i przebierała między
 11     1, 5 |         Uważacie, co?~- Pięknie ci, Jaguś! Mnie ta nie dziwota korale,
 12     1, 5 |             zachmurzona i smutna.~- Jaguś, a to przysiądźmy se ździebko.~-
 13     1, 5 |         dają - rzucił złośliwie, aż Jaguś obejrzała się na niego i
 14     1, 5 |        Wojtkowego z wódką u ciebie, Jaguś, co?...~- A byli i poszli!...
 15     1, 5 |        owinięte.~- Potrzymaj no to, Jaguś, bo mnie trzeba zajrzeć
 16     1, 5 |             ano w ulicy. Weź sobie, Jaguś, to la ciebie - dodał widząc,
 17     1, 5 |          czysto jedwabna....~- Weź, Jaguś, weź, la ciebie kupiłem,
 18     1, 5 |          wstążkę.~- Ostaj z Bogiem, Jaguś.~- Bóg wam zapłać, Macieju.~
 19     1, 5 |       proszę, za żywych i umarłych, Jaguś, a nie przysyłali to z wódką?~-
 20     1, 5 |         ciżba była, a drugie, że mu Jaguś cięgiem w myśli stała, ale
 21     1, 6 |             Bogiem, my też zaraz... Jaguś, a przyjdziesz do nas obierać,
 22     1, 6 |            cię do młyna odprowadzę, Jaguś, bo tam w drodze woda wyrwę
 23     1, 6 |           wykrzyknęła.~- Boisz się, Jaguś? - szepnął przysuwając się
 24     1, 6 |        matka mi dadzą...~- Przyjdź, Jaguś, przyjdź... - prosił cichym,
 25     1, 6 |             dał chałupy, la ciebie, Jaguś szeptał i tak przysuwał
 26     1, 6 |           kominie.~- Skończyliście, Jaguś?~A ino, telo że ta ździebko,
 27     1, 6 |        dzieuch wyszedł i do ciebie, Jaguś, pierwszej wstąpiłem...~-
 28     1, 6 |             Odchowane, nie bój się, Jaguś, odchowane.~Co jej tam po
 29     1, 6 |                   Jak ci się widzi, Jaguś?...~- Mnie ta wszystko jedno,
 30     1, 6 |            nieruchoma i milcząca.~- Jaguś... córuchno... co?...~-
 31     1, 6 |           układała sobie resztę ,bo Jaguś jakby nie słyszała jej słów,
 32     1, 6 |             trepów wodę i rzekła:~- Jaguś, jutro u nas obieranie,
 33     1, 7 |         wieki... Mateusz!~- Jam ci, Jaguś, ja...~Ścisnął ją za rękę
 34     1, 7 |         wyrwać.~- Przywitajże mnie, Jaguś - prosił cicho i chciał
 35     1, 7 |       Matula...~- Jeszcze ździebko, Jaguś, jeszcze raz, bo się całkiem
 36     1, 7 |         uciechą oczami spoglądał na Jaguś, że to jeszcze przyjść do
 37     1, 7 |               Wyjdziesz to do mnie, Jaguś, co? - prosił.~- Wróciłeś
 38     1, 7 |              co miała na wątpiach...Jaguś siedziała cicho, aż zmartwiała
 39     1, 7 |            a uspokajać...~- Cichoj, Jaguś, nie płacz... nie... a to
 40     1, 7 |        uważa...~Podniesła się zaraz Jaguś i zaczęła się ubierać.~-
 41     1, 7 |        rozesłaną pod oknem płachtę.~Jaguś ogrzała ręce przy kominie,
 42     1, 7 |         ozwała się któraś starsza~- Jaguś to kiejby ją kto w mleku
 43     1, 7 |      nieznacznie i wyszedł naprzód. Jaguś sama szła do domu, bo inne
 44     1, 7 |      drugiej stronie, ku młynowi.~- Jaguś! - szepnął wychylając się
 45     1, 7 |          dygotać.~- Odprowadzę cię, Jaguś! - Obejrzał się - noc była
 46     1, 8 |           że prędzej czy później, a Jaguś z domu iść musi na swoje,
 47     1, 8 |         Niewolić jej nie będę, cóż, Jaguś, odpijesz?...~- I... ja
 48     1, 8 |          nim do Jagny.~- Napij się, Jaguś, napij! Chłopa ci raimy
 49     1, 8 |             całą, no, w twoje ręce, Jaguś, nie wstydaj się...~Wahała
 50     1, 8 |    gorącością, że to zmiarkował, iż Jaguś jakby już jego.~- A Pan
 51     1, 8 |          Jagusi w garście. - Naści, Jaguś, słodziusieńkie są, naści.~-
 52     1, 8 |            tam, raz kozie śmierć!~- Jaguś, chodź ino, córuchno, chodź! -
 53     1, 8 |       śmiała się w głos.~- A to ci, Jaguś, Maciej zapisują te sześć
 54     1, 10|            co wieś?... '~A przecież Jaguś będzie jego macochą, matką
 55     1, 11|           Rozdział 11~ ~- Śpisz to, Jaguś?...~- A bo to mogę. Ocknęłam
 56     1, 11|          krzywdy jej nie zrobi... a Jaguś poprowadzi go, gdzie ino
 57     1, 11|           ostro wołać na Jagnę, ale Jaguś usnęła, równy, cichy oddech
 58     1, 11|             i na wszystko gotowa.~- Jaguś! Wstań, córko, czas już!
 59     1, 11|         zabiegała? - La ciebie ino, Jaguś! A teraz ostanę kiej ten
 60     1, 11|     wykrzyknęła namiętnie.~- Co ty, Jaguś, co ty? A dyć Antek najbarzej
 61     1, 11|         indziej miejsca nie było.~- Jaguś! A dałabyś spokój tym cudakom,
 62     1, 11|          dzieje, i zaraz wrócę...~- Jaguś, i tobie trza się spieszyć,
 63     1, 11|       patrzyć- naganiała matka.~Ale Jaguś nie pośpieszała, chodziła
 64     1, 11|   organiścina z młynarzową wywiedły Jaguś na izbę, a druhny otoczyły
 65     1, 11|         skrzypku, rozgłaszaj!~A ty, Jaguś, ojca, matkę przepraszaj -~
 66     1, 11|           flecie, rozgłaszaj!~A ty, Jaguś, siostry, braci przepraszaj!...~
 67     1, 11|            wodą święconą kropić, aż Jaguś z płaczem padła do nóg macierzy,
 68     1, 11|         jadą, wozy kołaczą -~A moja Jaguś, po tobie płaczą...~Hej !~
 69     1, 11|              aż im ręce mdlały, ale Jaguś jakby zaczęła dopiero, mocniej
 70     1, 11|  nasłuchiwała Borynowych szeptów.~- Jaguś, kuntentna jesteś, co? Śliczności
 71     1, 11|             co? Śliczności ty moje! Jaguś, nie bój się, dobrze ci
 72     1, 11|        lepiej... Panią se będziesz, Jaguś, panią... dziewkę ci przynajmę,
 73     1, 11|         narodu była gęstwa niemała; Jaguś znowu dziękowała od siebie
 74     1, 12|     poświęconych na Zielną, a gdy i Jaguś próg przestąpiła, kumy ciskały
 75     1, 12|       właśnie na przenosinach, kiej Jaguś już gospodynią weszła w
 76     1, 12|            nawet nie słyszał. Potem Jaguś raz po raz przywtarzała,
 77     2, 13|           coś ze śmiechem powiadał. Jaguś też w głos mówiła, urwała
 78     2, 16| poprzekładaną kolorowymi opłatkami. Jaguś wzięła ją przez zapaskę
 79     2, 16|       Chciałem przyjechać na wasze, Jaguś, wesele, ale mnie nie puścili.~-
 80     2, 16|            saniach wysiedzieć! Daj, Jaguś, Pietrkowi choćby chleba,
 81     2, 16|             cicha a poważnie.~Potem Jaguś nagotowała kawy, to słodzili
 82     2, 16|     rzewliwie nad Pańską niedolą, a Jaguś wsparłszy twarz na dłoniach
 83     2, 16|      ogromne łby.~- Tyś gospodynią, Jaguś, to prawo twoje rozdzielić
 84     2, 16|        węgiel ustami w same ucho:~- Jaguś! Jaguś!~Wstrząsnęła się
 85     2, 16|        ustami w same ucho:~- Jaguś! Jaguś!~Wstrząsnęła się i omal
 86     2, 17|            ślub wróży! - tłumaczyła Jaguś.~- W garnczek wsadzałyśmy
 87     2, 17|       cieszycie się z cudzej biedy.~Jaguś srodze się rozeźliła, może
 88     2, 17|         twarzy i pytał:~- Co ci to, Jaguś, co?~- A cóż by, nic. Odsuńcie
 89     2, 17|           się naszło. Trzeba by ci, Jaguś, zajrzeć do niej jutro.~-
 90     2, 17|            do Woli, pilnuj tu domu, Jaguś, a jakby się kto dowiadywał,
 91     2, 18|           zapomnieli... - zauważyła Jaguś.~- Jakże, o mnie by zapomnieli...~-
 92     2, 18|        czapę i z trzaskiem poszedł. Jaguś narządziła kądziel, przysiadła
 93     2, 18|                  zawołała.~- Cicho, Jaguś, cicho!~- Antek !~Struchlała
 94     2, 18|             w głowę.~- Nie bój się, Jaguś! Nikto nie widział, nie
 95     2, 18|           mną, na oczach mi wisisz. Jaguś, nic mi to nie powiesz?~-
 96     2, 18|          ani robić mogę bez ciebie, Jaguś, bez ciebie...~- A mnie
 97     2, 18|            Myślałaś to kiej o mnie, Jaguś, myślałaś?...~- Mogłam to
 98     2, 18|              zaczekam... wyjdziesz, Jaguś?~- Bojam się...~- Przyjdź,
 99     2, 18|              donośny głos Boryny.~- Jaguś! Jaguś!...~Kieby piorun
100     2, 18|       donośny głos Boryny.~- Jaguś! Jaguś!...~Kieby piorun w nich
101     2, 19|     pamiętał i na nic ni zważał, bo Jaguś cisnęła się do niego słodko,
102     2, 19|             mu piersi rozpierało! A Jaguś też była całkiem jakby utopiona
103     2, 20|           prosto wrócił do chałupy, Jaguś zaś myśląc, że skoro wstał,
104     2, 20|           bo raz z cicha zaczęła:~- Jaguś, a to mi cię żal okrutnie
105     2, 23|             zasnuty i milczeniem.~- Jaguś !~- Co?~- Jesteś to?~- Zaśby
106     2, 23|     omanienie!...~- Nie bojasz się, Jaguś, co?~- Dyć bym za tobą poszła
107     2, 23|   zniewoliłeś...~- Nie chciałaś to, Jaguś, co?...~- Hale... nieraz
108     2, 23|                Nie krzycz... cicho, Jaguś...~- Kiej muszę... wścieknę
109     2, 23|                                     Jaguś ! - szepnął zdumiony m głosem,
110     2, 24|        pomocy przy ożenku z Nastką.~Jaguś wychodziła do niego niechętnie,
111     2, 25|       Witkiem obierali ziemniaki, a Jaguś krzątała się kiele wieczorowych
112     2, 25|           Łyska...~- Baczysz mi to, Jaguś, dyć mam swojego tylachna,
113     2, 25|      poredzili.~- Miłujesz to mnie, Jaguś? - szepnął cicho.~- A bo
114     3, 28|            najlepszym miejscu, gdyż Jaguś wpadła stając naraz w progu
115     3, 28|           zimno, z naciskiem Hanka.~Jaguś cisnęła się naprzód kieby
116     3, 28|       odwieczerzu zjawiła się znowu Jaguś, ale wespół z matką.~Witały
117     3, 29|        Józce się przypomniało, jako Jaguś wychodząc rano z domu cosik
118     3, 30|         choć pobok siedziała Józka, Jaguś z matką i drugie.~W ławkach
119     3, 30|          łzami przeszklone... Nawet Jaguś zwiesiła głowę nad książką
120     3, 30|          się jakoś sennie i smutno. Jaguś poszła na swoją stronę,
121     3, 30|        czego mu potrza! - szydziła.~Jaguś ciepnęła się ze złości i
122     3, 30|            gębie.~- Jakbyście mnie, Jaguś, nie poznali?~Aż ją w dołku
123     3, 30|            przystanęła.~- Wszystko, Jaguś, wszystko.~Jezu, takie wody
124     3, 30|           że uwierzyć trudno.~- Są, Jaguś, są! - szeptał coraz ciszej
125     3, 31|            krowy?~- Samam doiła, bo Jaguś pod oborą szkopki ustawiła
126     3, 31|          karmelki szepnął:~- Naści, Jaguś, przyjdź o zmierzchu do
127     3, 31|         zmyślnie i kwardo, że nawet Jaguś musiała z drugimi stawać
128     3, 31|           szepnęła Jagustynka, jaże Jaguś w ogniach stanęła i na swoją
129     3, 32|             wyciągnął.~- Zostańcie, Jaguś, z Bogiem.~- Do klasów to
130     3, 32|             po płotach.~- Wiesz to, Jaguś?... Wracają nasi!...~- Dyć
131     3, 32|               Na plebanię poszli... Jaguś, o Nastce to mi się ino
132     3, 32|      wiedzieć, co i jak... ~- A ma, Jaguś, ma, i kiej się uweźmie
133     3, 32|    obsychających kwiatów i liści.~- Jaguś. nie wyjdziecie to do roboty? -
134     3, 32|         może zimy srogie spomina...~Jaguś o Antku myślała niekiedy,
135     3, 32|          dzisiaj sama jedna, bo ano Jaguś tak samo ciskała się w mrocznym
136     3, 32|     bijącymi, mrowiły się od ludzi. Jaguś niby to do matki zmierzała,
137     3, 33|      inszego wmawiał!~- Tak mię to, Jaguś, witasz? co? tak?..~- Jakże
138     3, 35|            że zrobiło mu się żal.~- Jaguś! - szepnął dobrotliwie,
139     3, 35|         serce zatłukło.~- Co ci to, Jaguś? choraś?...~Drzewa się zakolebały
140     3, 35|         skrzywdziła!... Śmiałem to? Jaguś... - pokorny już był i dobry. ~-
141     3, 35|         usłuchałeś...~- Wołałaś to, Jaguś? naprawdę?!...~- Rzekłam!...
142     3, 35|        pokrakę od siebie, przepędź, Jaguś... - prosił gwałtownie.~-
143     3, 35|        Stara pojękiwała w gorączce, Jaguś nie mogła już wysiedzieć,
144     4, 37|        bieży! - przyciszył Jambroż.~Jaguś wnet wpadła do izby i stanęła
145     4, 37|       czarne wieko.~- Wdowaś teraz, Jaguś, wdowa! - szepnął ze współczuciem.~-
146     4, 38|            Szeptali dokoła, jeno co Jaguś niczego nie słyszała wodząc
147     4, 38|           tuż przed nimi jawiła się Jaguś prowadząca matkę; stara
148     4, 38|           twardo rzekła:~- Prowadź, Jaguś, prędzej prowadź, bo me
149     4, 38|             spał kajś pod gruszą...~Jaguś odeszła i chociaż nieśmiało,
150     4, 38|             niby te miody.~- Naści, Jaguś, swoją patronkę - wyrzekł
151     4, 38|          sobie ważył, aż zapytał:~- Jaguś, a co matka rzekli na Szymkowe
152     4, 38|           pierwszy Szymek zaczął:~- Jaguś, matki strony nie trzymaj,
153     4, 38|           sierdziście.~- Pomogę mu, Jaguś, we wszyćkim pomogę - przytwierdzał
154     4, 38|       Zarówno jej tam było jedno.~- Jaguś, przyjdź do karczmy, będzie
155     4, 38|              Rozeszli się wreszcie.~Jaguś widziała, jak w sąsiedniej
156     4, 39|            garnuszki.~- Dominikowa, Jaguś, a chodźcież do kupy! -
157     4, 39|          moja w tym wola stanowi.~- Jaguś! - podniesła głos Dominikowa -
158     4, 39|   roztrzęsionych rękach.~- Może ty, Jaguś, poredzisz rozebrać - prosiła
159     4, 39|          stara dosyć spokojnie, zaś Jaguś rozczerwieniła się kiej
160     4, 39|            srodze zamedytowana, zaś Jaguś, chociaż jeszcze miała w
161     4, 39|            marnego słowa!~- Cichoj, Jaguś, dyć Hanka ci nie przeciwna.
162     4, 39|            się zaniesła szlochem.~A Jaguś spięła się niby wilk napadnięty
163     4, 39|          wiater żenie na zatratę...~Jaguś już dawno przestała i poszła
164     4, 39|         przekładać i tłumaczyć, ale Jaguś jeno wzruszyła ramionami:~-
165     4, 39|     skrzyczeć, bych dała spokój, bo Jaguś jakby ogłuchła na zaczepki,
166     4, 41|             już taki całkiem cudzy, Jaguś?~- Nie cudzy, ale i nie
167     4, 41|        baczysz to kaj? Nie baczysz, Jaguś?...~Jaże odwróciła głowę,
168     4, 41|    zesromała się wielce.~- Przyjdź, Jaguś, choćby do północka czekał
169     4, 41|           Nie miałem złości do cię, Jaguś, nie. Ale jak się dusza
170     4, 41|    rozdygotało kochaniem.~- Cichoj, Jaguś, cichoj, dzieciątko! - szeptał
171     4, 41|           zbój, no!~- Nie mojaś to, Jaguś, nie moja? - Chciał ją przygarnąć,
172     4, 41|         powiedział ważnym głosem:~- Jaguś, poszłabyś ze mną we świat?~-
173     4, 41|         Hameryki! Poszłabyś za mną, Jaguś?~- A cóż to poczniesz ze
174     4, 42|       raźniej i weselej na duszach.~Jaguś zaraz po ślubie wróciła
175     4, 42|            stróżujące nieodstępnie.~Jaguś nie stroniła od niego, bo
176     4, 43|            z innej beczki.~- Wiesz, Jaguś, a to chłopaki czekają jeno
177     4, 43|          cała wieś zleci.~- Cichoj, Jaguś, dyć gościńca ci przywiozłem -
178     4, 45|        wiśnia uciekła do chałupy.~- Jaguś, a wynieś no mleka, to może
179     4, 45|            pobożności.~- Powiem ci, Jaguś, że kto z Bogiem, z tym
180     4, 46|    przystanął i wziął ją za rękę.~- Jaguś! - szepnął dobrotliwie -
181     4, 48|          gorzkością.~- Toś ty taka, Jaguś! Toś ty taka! - skarżył
182     4, 48|         wiarą miłowania.~- Powiedz, Jaguś, że to wszystko nieprawda?
183     4, 48|      nieprzytomnym głosem:~- Cicho, Jaguś, tak nie można, grzech,
184     4, 49|    wydzierały się snopy brzasków.~- Jaguś, trza ci jutro do spowiedzi.