Tom, Rozdzial

  1     1, 1 |      przykład wiatr w oczy dorzucił jeden z komorników, stary, wynędzniały
  2     1, 1 |        podnosząc głów.~- A bo to on jeden... a to jak za suką, tak
  3     1, 2 |            to pacierz za was zmówię jeden abo i drugi... jakbyście
  4     1, 3 |        krzyczała:~- Jacek! kulfonie jeden, gdzie moje pończochy?!..~-
  5     1, 3 |             trzy morgi piachu i ten jeden krowi ogon... sielny gospodarz.~-
  6     1, 3 |      przysyłał z wódką?...~- Nie on jeden, nie... ale po próżnicy
  7     1, 3 |             ziemia pokryje. ~- Leda jeden abo drugi od ziemi odrósł,
  8     1, 4 |           nasuł za pazuchę...~- Ino jeden ksiądz uszanuje człowieka,
  9     1, 4 |          uszanuje człowieka, ino on jeden'...Niech ci Bóg da zdrowie
 10     1, 4 |          niedojdo!~- Pokraka, kulas jeden! - rzucali mu, poszturchując
 11     1, 4 |             nie rozeznał, kto taki?~Jeden Jambroży z brackim od światła
 12     1, 4 |          złodziej to jestem, parchu jeden, czy co?.. zagrzmiał nagle
 13     1, 4 |            te mu wierzą!... Pyskacz jeden!...Wiem ja... - ale już
 14     1, 5 |           Cztery papierki i jeszcze jeden zadatku dołoży, to u niego
 15     1, 5 |           nie...~- Cie... Kuternoga jeden, jak bryka. Kuba! - krzyknął
 16     1, 5 |          byli i poszli!... Niezguła jeden, jemu też swatów, posyłać... -
 17     1, 5 |         rozeszli się w zgodzie, ale jeden drugiemu nie uwierzył ani
 18     1, 7 |           takie...~- Spróbuj, zbóju jeden, spróbuj, psie!... - pochwyciła
 19     1, 7 |            wściekłego! - wykrzyknął jeden z parobków.~- A bo ino tego
 20     1, 7 |             krzyknął:~- Nie ruchaj, jeden drugi! To się, łajdusy i
 21     1, 7 |           oganiał będzie, i jak się jeden albo drugi schlasz - chudoby
 22     1, 7 |        nikogo w podle krzyża... ino jeden Burek skamli żałośliwie
 23     1, 7 |              to i nauczna.~- Juści, jeden ją uczył rano biczyskiem...
 24     1, 8 |      poredzać.~Przerzekł coś niecoś jeden, przerzekł i drugi, aż w
 25     1, 8 |          ślubem.~Gęsto pić poczęli, jeden po drugim i na przekładankę
 26     1, 9 |        ojców mają, matki mają, a on jeden sierota, on jeden tylko,
 27     1, 9 |              a on jeden sierota, on jeden tylko, on jeden...~- Jezu
 28     1, 9 |         sierota, on jeden tylko, on jeden...~- Jezu mój, Jezu!... -
 29     1, 9 |      nakazywał; zmówił i on pacierz jeden i drugi, ale zmorzyły go
 30     1, 10|             te psy tylko nastajecie jeden na drugiego, tylko... -
 31     1, 10|    przystanął, aby spojrzeć ino ten jeden razik, aby choć zakląć ze
 32     1, 10|             daruję ja ci tego, psie jeden , nie daruję!- przysięgał
 33     1, 10|            noc ogarniała wieś całą, jeden młyn turkotał i woda bełkotała
 34     1, 10|          Hale, noga go boli! Wałkoń jeden, odpoczywać se chce i sam
 35     1, 11|             społem, i już wszyscy w jeden głos śpiewali pod oknami
 36     1, 11|          miotał i zawijał, że się w jeden kłąb zwarli i jak to pełne
 37     1, 11|           sobie przez stoły, że już jeden drugiego nie słyszał.~Podali
 38     1, 11|             odpuszczą sobie, co tam jeden drugiemu winowaty - juści,
 39     1, 11|          ten czas weselny, na dzień jeden!~- A jutro samo przyjdzie!
 40     1, 11|    wieczerzy, pokręcił się ździebko jeden i drugi i wnet uciekali
 41     1, 11|         głośno przekładał, że już i jeden drugiego nie słyszał, ale
 42     1, 12|          przed trzecim! Zawdy pijam jeden za pierwszą żonę, a dwa
 43     2, 13|             padła na ziemię, że ani jeden powiew nie zadrgał, ani
 44     2, 13|             powiew nie zadrgał, ani jeden dźwięk się nie przedzierał
 45     2, 13|            w chałupie, a to i dzień jeden obyć się nie obył bez wrzasków
 46     2, 13|            mówię swoje, trzydzieści jeden... no, trzydzieści jeden
 47     2, 13|            jeden... no, trzydzieści jeden i pół... no, trzydzieści
 48     2, 13|          młocki!...~- Hale, ciarach jeden, ciołek taki, co ino na
 49     2, 13|          siebie na mgnienie, na ten jeden błysk i roznieśli w dwie
 50     2, 14|         Niedoczekanie twoje, parchu jeden! - szepnęła wychodząc.~Mróz
 51     2, 14|             do Franka idź, łajdusie jeden!~Jak się macie, Borynowa!
 52     2, 14|          widzieli go ludzie nie raz jeden...~Odetchnęła z ulgą ogromną,
 53     2, 14|             dziedzic krzyknie, to w jeden dzień stanie parę sto najzdatniejszego
 54     2, 15|           przyprzążkę i przepierali jeden drugiego kryjomo, dobrze
 55     2, 15|           Jezus mógł świat stawić w jeden dzień, a wolał go robić
 56     2, 15|            mocy, duszą całą.~Ino on jeden był jakby poza wsią, poza
 57     2, 15|        biedota! - objaśnił go chłop jeden.~- Kto na zwiesnę za czym
 58     2, 15|          żeby się pobili, zmagali i jeden drugiego przemógł, poprzetrącał
 59     2, 16|               Nikto drugi, tylko on jeden! Zadać jej cosik musiał,
 60     2, 16|           ino by z nim pomówiła raz jeden, choćby przy świadkach,
 61     2, 16|           jest od Narodzenia, chłop jeden, gospodarz bogaty, szedł
 62     2, 16|           wiarą i głosami, że jakby jeden głos śpiewał i bił pieśnią
 63     2, 16|    pokrzykiwali kolędy za organami.~Jeden ino Antek nie śpiewał z
 64     2, 18|       niepokoju i ciekawości: co za jeden, czego chce, może z urzędu,
 65     2, 18|          jeździli cięgiem i nie raz jeden z dobrą duszą we wozie wracalim...
 66     2, 18|      Chłopak w dyrdy uciekał, a ino jeden raz się odwrócił, by gwizdnąć
 67     2, 18|           młynarz tak zrobił, parob jeden, obieżyświat krzywdą ludzką
 68     2, 18|      księdzowa to sprawa, nie moja! Jeden, żeby i chciał, nie uradzi
 69     2, 18|          widzi mi się i ostanie, że jeden ma, a drugi wiater po polu
 70     2, 19|           dwudziestu a z Lipiec ani jeden. Prawda to już była jasna
 71     2, 19|           bogaczami nie stracić i w jeden rząd zawżdy z nimi stawać -
 72     2, 19|           Kłęba z wódką! Przyszli w jeden czas od Sochy i przyszli
 73     2, 19|            i od drugich nie wylewa. Jeden jest dobry, a i drugi nie
 74     2, 19|             wesela swoje odprawują.~Jeden ma chałupę, do której świnie
 75     2, 19|             świecący kiej ze złota!~Jeden chłopak śmigły kiej ta kopica,
 76     2, 19|             się, rozrastał i równał jeden z drugim w wolności, w odpoczywaniu
 77     2, 19|     tłumaczył Płoszka.~- A to co za jeden ? - wykrzyknął Balcerek.~-
 78     2, 19|   Przytwierdzili mu gorąco wszyscy, jeden tylko Grzela się sprzeciwiał,
 79     2, 20|             nie popuszczał zbój ten jeden, to ino przez złość do was,
 80     2, 20|         uładzi, ale on ani na dzień jeden nie pofolgował, zawziął
 81     2, 20|          zagniewane, mało siedział.~Jeden tylko kowal przychodził
 82     2, 21|            największymi biedotami w jeden rząd, razem.~Wzdychała jeno
 83     2, 21|        drzewo, dyguje na plecach, w jeden rząd z dziadówkami, jak
 84     2, 21|             gałęź nie trzasnęła, ni jeden pień się zakołysał, cichość
 85     2, 21|          Nic nie rozeznał i na krok jeden, że Hanka omackiem prawie
 86     2, 21|            Kto to pomoże, chyba Bóg jeden albo i Boryna!~Zaczęła marzyć,
 87     2, 22|        historię rzekł o koniu...~-,,Jeden biedny gospodarz piąciomorgowy
 88     2, 22|          złemu się cały odda, bo on jeden ludzi w biedzie nie opuszcza.~
 89     2, 22|         odpowie za to srogo, ale on jeden ma moc rozgrzeszania...
 90     2, 24|   przyniewolił do powrotu, to chyba jeden Pan Bóg wie, ale tego żadne
 91     2, 24|              a cały naród śpiewał w jeden głos, chwilami zaś urywały
 92     2, 25|         słowo ostre, że już w końcu jeden drugiego nie słyszał, bo
 93     2, 25|            całą wsią, wszystkie jak jeden! Nie bójta się niczego,
 94     2, 25|             w kopy, zamąci, że jeno jeden kłęb nierozeznany się uczyni,
 95     2, 25|      nadludzko mocny, że prawie sam jeden zmordował i pobił tę resztę
 96     2, 25|           było ich niemało, Kłębiak jeden miał złamaną rękę, Jędrzych
 97     3, 26|            do siewów, a dzisiaj co? Jeden jedyny chłop, którego dojrzała
 98     3, 26|           ruchających, a z parobków jeden ino głupawy, Jasiek Przewrotny !~
 99     3, 26|    niedziele przeszło, a jeszcze ni jeden nie wrócił. Rocho też we
100     3, 27|      przypomnieć, jak człowieka raz jeden widzianego.~Ale tym ci lepiej
101     3, 27|            gąsiorów; bociek też raz jeden zaklekotał gdziesik i przeleciał
102     3, 27|            przysłoniły niebo, że ni jeden gwiezdny migot się nie przedzierał,
103     3, 28|         jakoś.~Hanka zrazu jeno raz jeden zajrzała do nich czatując
104     3, 28| westchnieniem zmieniając nie po raz jeden zbyt krótkie kawałki na
105     3, 28|            turbacje niemałe mają... jeden się frasuje, czym by lepszym
106     3, 28|          złowrogo.~- Spróbuj, zbóju jeden! tknij me choć palcem, a
107     3, 29|            z godziny na godzinę, że jeden szum niósł się całym światem,
108     3, 29|            przy drodze kartoflisko: jeden poganiał, drugi niby to
109     3, 30|              Obroków to wziąć?~- Na jeden popas, wieczorem wrócimy.~
110     3, 30|        Musita o mnie stoić, bom sam jeden parobek we wsi!~- Nie bój
111     3, 30|      przejął na myśl, iż kiejby się jeden dzień opóźniła, nalazłby
112     3, 31|          poredzała z cicha z Hanką. Jeden Jambroży nie przepuszczał
113     3, 31|   gospodarzy! Widzisz go, łachmytek jeden, pisarek jakiś! Odpasł się
114     3, 31|            on sam sobie, wspierając jeden drugiego w potrzebie! A
115     3, 31|        naród i wiązać go miłością w jeden pęk nieprzełamany...~Ale
116     3, 31|           nozdrzach wierciło.~Tylko jeden Rocho nikaj nie przysiadł
117     3, 32|       śpieszył do wsi. Niechrzczony jeden powiedział mi w sekrecie,
118     3, 32|             utęsknieniem, i nie raz jeden wybiegała patrzeć na drogi,
119     3, 32|       niekaj dojrzał szarą stodołę; jeden kościół, co się wynosił
120     3, 32|             Matko", a wszystkie jak jeden człowiek zawtórowali wielkim
121     3, 33|          Wozy się z wolna wytaczały jeden za drugim, boć i gospodarze
122     3, 33|          fryko sprawi, darmozjadzie jeden, że popamiętasz.~- Wygnałem
123     3, 33|           powtórz!~- A ty złodzieju jeden! Przed całym światem zaświarczę.
124     3, 33|             po ich stronie, a nawet jeden z pomniejszych gospodarzy,
125     3, 33|            wójtostwo.~- Pożywił się jeden, niech się ta pożywią i
126     3, 34|          Zawrzyj i ty pysk, parobie jeden! nie twoja sprawa, pilnuj
127     3, 34|       gospodarzy ci zasie, kołtunie jeden! - dorzucił jeszcze któryś
128     3, 34|      wszystek naród odgruchnął mu w jeden ogromny, niebosiężny głos:~
129     3, 34|           wichry i pioruny jęły bić jeden za drugim, grzmoty zatrzęsły
130     3, 34|          nam nie ustąpią! - rzucali jeden po drugim.~- Wielka rzecz
131     3, 34|           znowu swoje:~- Jest tylko jeden sposób, żeby Podlesie było
132     3, 34|        budulcu na chałupy! - wołali jeden przez drugiego.~- Jeszcze
133     3, 34|          kto mówił i do kogo; tylko jeden grubachny głos z Jambroża
134     3, 35|       siedział pod chałupą, tyle co jeden Jędrek głowy nie stracił
135     3, 35|           ca Niemcy też stanęli jak jeden, wynieśli się naprzeciw
136     3, 35|            mu się wyrywali krzycząc jeden przez drugiego:~- Zdzielże
137     3, 36|         rozeszli się wszyscy, tylko jeden Mateusz coś długo się ociągał,
138     3, 36|         dłonią, ziemia przemówiła w jeden chór ogromny:~- Ostańcie!
139     4, 37|         szczekał w opłotkach, tylko jeden Pietrek, co się był pokręcił
140     4, 37|       wiater bych najlżejszy, że ni jeden listek i ni jedno źdźbło
141     4, 37|             i ćwierkania, kieby ten jeden głos żywej, serdecznej żałości:~-
142     4, 37|        przemięknie! Witek, wałkoniu jeden, krowy wyganiaj! Na wsi
143     4, 37|           wiedli ku karczmie. Tylko jeden Jambroż był dzisia zgoła
144     4, 37|             kłócić a przemawiać, bo jeden prawił swoje i drugi też
145     4, 37|          gromadą ku karczmie, tylko jeden Sikora, co ostawał nieco
146     4, 38|            się chociaż na ten dzień jeden wszelakich turbacji!~To
147     4, 38|         Pogadywali gwarnie, wesoło, jeden przez drugiego. Radość już
148     4, 38| sprawiedliwości być musi! Jakże, to jeden ledwie już spaśny kałdun
149     4, 38|           Cie... Żebyś skisł, zbóju jeden! A to me kujnął! - mruczał
150     4, 39|         Antek nie powróci.~- Nie on jeden jest do podziału.~- Aleć
151     4, 40|      Zasiedli na przyźbie w cieniu, jeden Rocho siedział pod oknem
152     4, 40|         przyszło się podpisywać, to jeden drapie się po łbie i mruczy: -
153     4, 40|     posłuchają.~- Prawda! Juści! Ty jeden! My pójdziem za tobą! -
154     4, 41|            się to przypomina, cycoń jeden - mruknął Antek śmigając
155     4, 41|           prawił z cicha:~- No żrej jeden drugi, żrej... już się za
156     4, 41|             i rozumiesz, co jeno ty jeden jesteś! - gadała prześmiechając
157     4, 41|          Niech se jeno człowiek raz jeden pofolguje, a już się tak
158     4, 42|             zbierać do domów. Tylko jeden Mateusz srodze się rozochocił,
159     4, 42|         chłopa, to już jej zarówno, jeden czy więcej. ~I wygadywała
160     4, 43|            drzewa.~Pioruny już biły jeden za drugim, jaże oczy ślepiło,
161     4, 44|         czekała cierpliwie, a tylko jeden wójt latał kiej oparzony,
162     4, 44|    prześmiewali, trzech wypadało na jeden krowi ogon reszta zaś narodu,
163     4, 44|            kulasy połamała, tłumoku jeden!~Dziewka przelatywała co
164     4, 44|             a zadzierać z urzędami.~Jeden oglądał się na drugiego,
165     4, 44|         Mołczat! - zakrzyknął naraz jeden ze strażników prężących
166     4, 44|            wszystkich.~Pokrzykiwali jeden przez drugiego, że uczynił
167     4, 45|              co nie o to idzie, aby jeden drugiego łupił ze skóry,
168     4, 45|       krzyknął:~- A wara ci, chamie jeden, do tego, co panowie robili,
169     4, 45|           ci ozór odjęło, pleciuchu jeden - myślała głęboko dotknięta -
170     4, 45|           fiut... na bory i lasy. A jeden rój ukradł mi młynarz! No,
171     4, 45|            na mnie, jak może, rabuś jeden. Słyszałeś to już o Felku?
172     4, 45|     przekładałem, nie słuchał osieł jeden i ma teraz bal! Stary ryfa
173     4, 45|   pobłażliwym uśmiechem:~- Wariacie jeden! wariacie!~A on snuł się
174     4, 45|           śpiewało wraz z jej duszą jeden niebosiężny hymn dziękczynienia
175     4, 45|           pachnącym powojem, że ani jeden powiew nie przechładzał,
176     4, 46|            dadzą krew swoją i padną jeden za drugim, stożąc się jak
177     4, 46|         jeno sprobuje...~Wybuchnęli jeden po drugim, a coraz zapamiętalej,
178     4, 47|           było wody, że robił tylko jeden ganek, a i to zaledwie się
179     4, 48|            już prawie nikogo, tylko jeden Jambroż cosik tam mamrotał
180     4, 49|            nie sposób, aby tyla sam jeden zmarnował.~- Pisarzowi zawierzał,
181     4, 49|          Wieś to jak ten dom, niech jeden złodziej wyjmie spod niego
182     4, 49|          każdego zakrzyczeli, tylko jeden Mateusz nie uląkłszy się
183     4, 49|          Postanowili, to cóż znaczy jeden sprzeciw, nic.~- Masz do