Tom, Rozdzial

  1     1, 1 |        miały... na zimę idzie, to jakże - darmo mi to dadzą warzę
  2     1, 1 |          tom i zrobiła miejsce... jakże, bydlątek szkoda, Boże,
  3     1, 1 |         do boru.~- A to wy, Anna, jakże się macie? - zwrócił się
  4     1, 1 |         jego rękę i pocałowała.~- Jakże się ma ten wasz chłopak,
  5     1, 1 |           se matulę i Jagusię, bo jakże, Jagna kiej pani jaka, kiej
  6     1, 2 |      grubsze.~- A wdowa po Tomku, jakże to jej?... całkiem jeszcze
  7     1, 2 |          myśl strasznie udała, bo jakże, gospodarz był, a nie żaden
  8     1, 2 |          Ja za wodą, ty za wodą, ~Jakże ja ci buzi podom?...~Podam
  9     1, 3 |          ale zły był i zgryziony. Jakże, ciągła wojna z synem, słowa
 10     1, 3 |        tom ruszył lepszym krokiem jakże, abo to wiadomo, co się
 11     1, 3 |       podtykała jej, co mogła, bo jakże głodem morzyć, Boże stworzenie
 12     1, 3 |           zaczynać pierwszemu, bo jakże, w latach już był i gospodarz
 13     1, 4 |           dał Kubie dziesiątkę.~- Jakże, przeciech kuropatwy to
 14     1, 4 |   niedzielę!... To skąd wziąć?...~Jakże... złodziej to jestem, parchu
 15     1, 4 |          dobrodziej nie bronił... Jakże, i bydlę na ten przykład
 16     1, 4 |          którego winien jest...~- Jakże?... dwa półkwaterki z harakiem...
 17     1, 4 |             to już cały rubel?... Jakże?... dwa... - majaczyło mu
 18     1, 5 |           to ino do kruchty... bo jakże mi przed ołtarz w takim
 19     1, 5 |           słodkiej wstąpimy!...~- Jakże to?~- Zziębłaś, Jaguś, to
 20     1, 5 |       bieżyć za nim i oddać... bo jakże jej brać od obcego, nie
 21     1, 5 |           poszła, bo trza było... jakże, darmo to mi dadzą ten kąt
 22     1, 5 |         postawicie?..~- Postawie. Jakże. najlepszy zięć prosi, to
 23     1, 5 |           nic w gębie nie miał.~- Jakże gadać? Ociec tyla dzisiaj
 24     1, 6 |           podłodze i furkotało.~- Jakże? Ma to przysłać?~- Któren?~-
 25     1, 6 |       może zapisać to, co jego... jakże?... A chłop dobry i gospodarz
 26     1, 6 |         na przypomnienie Antka.~- Jakże? - pytał Jambroży powstając
 27     1, 7 |     drzwiami i wyszedł prędko, bo jakże, z babą się to miał bić
 28     1, 7 |          Całe lato go nie było.~- Jakże, dwór stawiał we Woli.~-
 29     1, 7 |         wszystkie i nauczny jest; jakże, z Żydem gadał po niemiecku,
 30     1, 7 |          juści, że nie śmiały, bo jakże by... Pan ci Jezus był w
 31     1, 7 |           to wszystko wiedzą...~- Jakże, wdowa po trzech chłopach,
 32     1, 7 |         pierwszy na całą wieś, to jakże, dziewki służebne, komornice
 33     1, 8 |        Nie ! - cudeńka prawicie ! Jakże by to, dzieci dorosłe i
 34     1, 8 |   procesowanie, a historie różne. Jakże, znali Borynową gwałtowność,
 35     1, 8 |          ino.~- Antek nie ustąpi, jakże? Nowa gęba do miski- rzekł
 36     1, 8 |           a gromadzie przewodził. Jakże, na odwiecznych kmiecych
 37     1, 8 |   radośnie i przysiadł w podle.~- Jakże, mam oczy.~Milczeli długo
 38     1, 8 |        ino że to nie jego było.~- Jakże, gospodarz taki i zadawałby
 39     1, 8 |          żałość ułapiła za serce; jakże, tyle pola dać, najlepszej
 40     1, 9 |         za lada czym wybuchnąć...~Jakże, dzieci wiedziały już o
 41     1, 9 |       zapomniał języka w gębie... Jakże, gospodarze sami; a gospodynie
 42     1, 10|      mruknął Antek ze złością, bo jakże, poszedł do dobrodzieja
 43     1, 10|           się panienka dziwuje.~- Jakże... kowalowe nasienie przecież...
 44     1, 10|           myślał już na drodze. - Jakże, dobrą radę dałem... a ten?...
 45     1, 10|       rzekli, że wam tak źle...~- Jakże... córka... on dobry człowiek,
 46     1, 10|         ale cięgiem na wyrobku... jakże...~- Piekielnica jedna!
 47     1, 10|        potem i dać było potrza... Jakże dziecko... - Umilkł i siedział
 48     1, 10|        jego macochą, matką jakby- jakże to może być, jakże?... Toć
 49     1, 10|         jakby- jakże to może być, jakże?... Toć grzech musi być,
 50     1, 10|       przysięgał sobie w duszy. - Jakże, na Jagusię... - Ale wnet
 51     1, 10|    przypominało gadań ludzkich. - Jakże, rodzony syn powieda, to
 52     1, 11| powiedzenie matczyne o Antku... - Jakże, on by wygadywał, on?...
 53     1, 11|   gospodarze nie zaniechali lasu, jakże, bolączka to była piekąca,
 54     1, 11|             dziwili się ludzie.~- Jakże, z tysiąc złotych kosztuje
 55     1, 11|           dzisiaj nie przyszła?~- Jakże, leda dzień zlegnie...~-
 56     1, 11|       wszyscy wiedzą, co było, to jakże?...~- Przykłada każdy, a
 57     1, 12|       Jaguusia chodzą, cięgiem.~- Jakże... urodna, piękna na gębie,
 58     1, 12|        Antków? - zapytał cicho.~- Jakże, skoczyłam do nich na zmroku,
 59     2, 13|          i zasnąć nie było można, jakże, kiej szły takie ryki, trzaski,
 60     2, 13|      pokazać i tego strapienia!~- Jakże, taka zima, taka skrzytwa,
 61     2, 13|          znowu ani słowa więcej. ,Jakże, któreż miało rzec pierwsze
 62     2, 13|           swoją, ochoty nie miał! Jakże tu i mówić , kiej duszę
 63     2, 13|         ta parząca pokrzywa! Bo i jakże, trzy niedziele dopiero,
 64     2, 13|          Musimy to przedać, co?~- Jakże, grosza potrzeba, paszy
 65     2, 14|       wywarła gębę na Weronkę, bo jakże, tamta wystawiła do sieni
 66     2, 14|       przecież to nasze, nasze... jakże to iść we świat...Kowal
 67     2, 14|         spokojniejsza nieco, bo i jakże, miała to czas na turbowanie
 68     2, 15|            ale niczego jeszcze, a jakże, tyla że ino łysawa zdziebko,
 69     2, 15|         Mogłeś przyjść i pomóc!~- Jakże... pierwszy to miałem się
 70     2, 15|     mówili... - zapytał któryś.~- Jakże, raz to byłem u niej w komorze?
 71     2, 15|        podziwem, z szacunkiem, bo jakże, żeby takiego chłopa jak
 72     2, 17|         zwróciła się do Nastki:~- Jakże tam Mateuszowe boki, lepiej?~-
 73     2, 18|                zauważyła Jaguś.~- Jakże, o mnie by zapomnieli...~-
 74     2, 18|          dziedzicowa sztuczka, bo jakże, dziedzicowy brat i stojałby
 75     2, 18|    młynarz i kowal, ale nie ja!~- Jakże, powiadali, że u was był
 76     2, 18|            co się z nim dzieje!~- Jakże, czekał, wypatrywał jak
 77     2, 18|         słowa z tych deliberacji, jakże, nie baba przeciech, by
 78     2, 19|          zgodzili z dziedzicem.~- Jakże, dawał po dwie morgi, kiedy
 79     2, 19|         nie opierała się temu, bo jakże, mogłaby to, kiej kręcił
 80     2, 20|      cięgiem za nią chodził, bo i jakże, kiej stary wciąż leżał,
 81     2, 20|          kobiety robią, nie!...~- Jakże? - spytała dość ciekawie,
 82     2, 21|           srogi przeciwko mężowi.~Jakże, przez kogóż to wycierpiała
 83     2, 21|        stanowienia za wszystkich. Jakże, na kogo się to spuści?
 84     2, 22|        dzieci nie było nowych, bo jakże bez błogosławieństwa boskiego
 85     2, 23|              zapytał po chwili.~- Jakże! Kto ino w sienie wszedł,
 86     2, 24|        dawno stróżował za nimi.~- Jakże! powiadał mój chłopak, że
 87     2, 24|      chora u matki...wiecie to?~- Jakże! zaraz do dnia, powiadali,
 88     2, 24|      tartaka...~- Zachorzał to?~- Jakże, nie wiecie? drzewo go tak
 89     2, 25|       skoro do tela nie rąbał, to jakże, teraz by, w połowie marca,
 90     2, 25|  strasznym kiej ten zbój z lasów; jakże, sam ksiądz wypomniał go
 91     2, 25|            pozwalała się brać, bo jakże opierać się takiemu smokowi?...
 92     2, 25|  wychodzić do mnie, przykrzy...~- Jakże, bo ino na mnie cięgiem
 93     3, 26|           rozbłyskiwały radością.~Jakże!... po długiej i ciężkiej
 94     3, 26|    opatrując troskliwie torbecki. Jakże, uciułała sobie tyla, że
 95     3, 26|      nikto o tym nie pomyślał, bo jakże? za co to mieli karać? przeciech
 96     3, 27|      pierwszego miejsca musiały - jakże! Borynową przeciech była -
 97     3, 27|           jej niewypowiedzianie - jakże? całe dni nie było do kogo
 98     3, 27|          sponiewierał na ostatku! Jakże - całą noc i cały dzień
 99     3, 28|     głupia, używa se do woli...~- Jakże?~Podniosła się niespokojnymi
100     3, 28|      zapomniały mi wczoraj dać... jakże... i sami jeno ziemniaki
101     3, 28|           było jej jazgoty - bo i jakże!... wyganiała ją, kiej w
102     3, 28|        spuszczając z niej oczu.~- Jakże! boć w beczkach stoi zboże
103     3, 28|           juści pokarać go muszą, jakże...~Mówili co rozważniejsi,
104     3, 28|   Jagustynka przymilkła trwożnie.~Jakże, cała wieś się jej bojała;
105     3, 28|          z żebrów przyciągnęła.~- Jakże? nie u Kłębów to siedzi?~-
106     3, 28|     Kozłów se dochodzi sierota.~- Jakże, nie u Kłębów leży?~- Krewniakiem
107     3, 28|        krzywdą naszą tu siedzi... jakże, tylachna gruntu ma zapisane...
108     3, 29|   wszystkiego narodu chłopskiego. Jakże, jeno małpa małpie zajdy
109     3, 29|          że niech Bóg broni!...~- Jakże, ten się drapie, kogo swędzi!...~-
110     3, 29|          się wchodząc na zagon.~- Jakże... kto groch sieje w Wielki
111     3, 29|     odwilżał, pić nie podając!...~Jakże! wieś przecież była ogromna,
112     3, 29|          znosząc ten dopust Boży. Jakże? gdyby tak kużden człowiek
113     3, 29|     wszystko się na dobre obróci. Jakże to było?~- Jak? Poszlim
114     3, 29|           kogo, ni z kim pogadać.~Jakże, ani wleźć do której chałupy,
115     3, 29|          i markotność ją chyciła. Jakże, to aż mieniło się w oczach,
116     3, 30|  sieroctwa żywym ogniem zapiekły.~Jakże, największe święta w całym
117     3, 30|     popychały.~- Dajta mu spokój, jakże... - przyciszała Józka pomagając
118     3, 30|        nie mogła mimo utrudzenia. Jakże!... toć Antek ją przyjął
119     3, 30|       Stacha Płoszkę i drugich.~- Jakże, widziałam wszystkich, spólnie
120     3, 30|       sieroty, przyjdźcie i wy... jakże, Borynowej by nie było,
121     3, 31|     najpilniejsze roboty obrobią. Jakże się nie radować?~- Dziwno
122     3, 32|       skoczę i pierwszy dam znać. Jakże, szukać takiej wsi jak Lipce!
123     3, 32|         wieczora nie ściągną...~- Jakże; razem ich puszczą, to i
124     3, 32|           Szczęść Boże na robotę! jakże idzie? - krzyknęła Hanka
125     3, 32|           Markotność ją przejęła. Jakże! taka Nastka, a i to zabiega
126     3, 32|           mało kto ją przywitał - jakże! każdemu było pilno do swoich...
127     3, 32|            co się z nią wyprawia. Jakże to, miała straszną ochotę
128     3, 33|    wzdychając szła za nim oczyma.~Jakże, urodny był i wyrosły kiej
129     3, 33|       Jaguś, witasz? co? tak?..~- Jakże to mam inaczej? Może cię
130     3, 33|           na przemian z podziwem. Jakże, zawdy była taka trusia,
131     3, 33|           mi do pół łyst sięgają, jakże bym to zimą wyspał? cheba
132     3, 33|      zagadnął po jakimś czasie.~- Jakże, robocie żadnej nie poredzę,
133     3, 33|       ręce i duszę nieustępliwą - jakże! tyle lat wszystkim rządziła,
134     3, 33|          na zdrowiu coraz więcej. Jakże, i żelazo w końcu rdza przeźre,
135     3, 34|   dziedziców! Słyszane to rzeczy! Jakże, kiej to chto chłopu dał
136     3, 35|       broda trzęsła ze śmiechu.~- Jakże!... przyjęła, juści.~- Trafiło
137     3, 35|          prosto ryczała z bólu... Jakże, toć całą twarz i szyję
138     3, 36|         izbie strasznie gorąco.~- Jakże tam z matką?~- Po dawnemu,
139     3, 36|    rozciągając się pod drzewem.~- Jakże, to nie zlękli się waszych
140     4, 37|        stało! Tyla się nachorzał, jakże, toć więcej niźli kwartał!
141     4, 37|            mamrotał płaczliwie. - Jakże, toż przy chrzcie Macieja
142     4, 38|      tydzień, to niby we środę.~- Jakże tam z kaucją, zapłacicie?~-
143     4, 38|      odpustowania. I nie dziwota, jakże, toć każden wymodlił się
144     4, 38|         zawieźć kobietę?~- A mam. Jakże, na drugą stronę do matki
145     4, 38|         sprawiedliwości być musi! Jakże, to jeden ledwie już spaśny
146     4, 39|         na wotywę z wystawieniem! Jakże, to jakby nowe nadziały
147     4, 39|          wrażać w cudze sprawy.~- Jakże, przyjaciół se kaptuje,
148     4, 39|     pierwszy kowal zaczął:~- Więc jakże zrobimy z działami?~Hanka
149     4, 39|           w głowie, że to prawda. Jakże, całe sześć morgów pola
150     4, 39|         kiej ten pęknięty garnek! Jakże! Musi być, co ma źle w głowie! -
151     4, 40|         ją pieściwie po twarzy.~- Jakże... tylam przeniesła, tylam
152     4, 40|     chudziaku, namorzył głodem.~- Jakże, toć w końcu już nic jeść
153     4, 41|       złości to i ozór nie pości. Jakże...~- Wypuścił to już Wojtek
154     4, 41|        słychać!~- Swojego bronię! Jakże, pozwolę to, bych mi cudze
155     4, 41|          na jakieś parę kroków.~- Jakże, nie poznałabym cię to? -
156     4, 41|      Trzeba by jednak coś zrobić! Jakże, dać się to pod nóż, kiej
157     4, 41|        jeszczek barzej zafrasuje! Jakże, chłop ma niespełna czterdzieści
158     4, 41|      rzewliwie kiej dzieciątko.~- Jakże cię to mam witać, jak? Małoś
159     4, 42|   tłumaczyć:~- A mogę to, Nastuś? Jakże, wygnała me i na ciebie
160     4, 42|       Czegóż się dziwujesz, hę?~- Jakże? to pan Jacek będą ze mną
161     4, 43|          ci zapiukają, pogładź.~- Jakże, mam to czym - jęknęła unosząc
162     4, 43|     korciło, że była przywiązana. Jakże, sama się przeciek na postronek
163     4, 44|   przestrzegał lipeckich ludzi.~- Jakże to, zgodę robim z dobrej
164     4, 44|          szkołę? Mówcie, Płoszka! Jakże zrobim?... Kajże to Grzela?
165     4, 45|          słońce... A powiedziano: jakże to... aha! czego nie wolno,
166     4, 45|     wystrojona jakby na odpust.~- Jakże, do samego połednia przesiaduje
167     4, 45|      spuszczając z niego oczów.~- Jakże się wam podoba? - rzucił
168     4, 45|        czytał i same cygaństwa!~- Jakże, to by se ino la cygaństwa
169     4, 46|          wziąć, to tylko Rocha!~- Jakże, możemy go to dać, co? Rodzonego
170     4, 46|          trzymać go w chałupie.~- Jakże, wypędzisz go! taki święty
171     4, 47|     głupie urządzenie na świecie! Jakże, to kobieta nie żywy człowiek,
172     4, 49|          pękała od turbacji.~Bo i jakże: gnój pod pszenicę wysychał
173     4, 49|   wszystkich, że niech Bóg broni, jakże, bieda wszędy jaże piszczy,
174     4, 49|     prawem! To robota organistów! Jakże, dopuścim do takiej niesprawiedliwości!
175     4, 49|    lamentuje i Jasia przyzywa. ~- Jakże Dominikowa?~- A też kiej