Tom, Rozdzial

  1     1, 2 |            gęsi trza było zagnać na noc, to świnie nakarmić, bo
  2     1, 2 |            nogi na nogę przydeptuje~Noc już ogarnęła ziemię, gwiazdy
  3     1, 2 |           rozpiera brzucho, coby na noc nie dawać...~A potem jął
  4     1, 3 |            szarą płachtą przysłonił noc i gwiazdy pobladłe, gdy
  5     1, 3 |             piesków. Wynieśliśmy na noc do stodółki. Psy, że to
  6     1, 5 |         puste drogi - a mokra zimna noc tłukła się o ściany i pojękiwała
  7     1, 5 |      ognojone boki wiechetkiem i na noc przyrzucał koniczyny, to
  8     1, 5 |         robota trwała aż do późna w noc ostatnią przed jarmarkiem;
  9     1, 5 |          słowem, że aż dziwno było.~Noc się zrobiła zupełna, gdy
 10     1, 6 |              Spiesz się, Szymek, bo noc! - naganiała go znosząc
 11     1, 6 |             kapustę na wóz.~Jakoż i noc nadchodziła, mrok gęstniał
 12     1, 6 |          Jedziecie to już?~- Juści. Noc zaruteńko i taka ćma, że
 13     1, 6 |           choćby wszystkie na jedną noc się zlecą... i my1 jej leniwie
 14     1, 7 |             Jaguś! - Obejrzał się - noc była ciemna, bez gwiazd,
 15     1, 8 |        uważanie.~Poszli do karczmy.~Noc już była ciemna, że choć
 16     1, 8 |      poszedł, a oni jeszcze długo w noc radzili i odgrażali się
 17     1, 9 |       liście ostatnie i rzucał je w noc na zatracenie ostatnie...
 18     1, 9 |        słowa pacierzy, i niósł je w noc czarną...~- Juści... matula
 19     1, 9 |           była biedota płakaniem...~Noc była coraz głębsza, wiatr
 20     1, 9 |           Boryny, któren do późna w noc siedział u Jagusi.~Cicho
 21     1, 10|           patrzył pustym wzrokiem w noc i nasłuchiwał szamotań wichury,
 22     1, 10|           nią zobaczyć, bo to jedną noc na deszczu i chłodzie warował
 23     1, 10|            polazł drogą ku młynowi.~Noc była chłodna, wyiskrzona,
 24     1, 10|            ze sadów nagich, cisza i noc ogarniała wieś całą, jeden
 25     1, 11|             w opłotki i na przyzby; noc była zimna, cicha a oroszona
 26     1, 11|             od przegonów i wrzawy - noc była jasna, księżyc wisiał
 27     1, 11|             chwilami gasły od pędu, noc ogarniała taneczników, a
 28     1, 11|          przewalić się, i stoczyć w noc, że tylko ciężkie dychanie,
 29     1, 11|       ściekały z wolna i rozbielały noc. Gwiazdy pobladły, księżyc
 30     1, 12|            niby te ognie czerwone w noc ciemną, niby grzmoty buchały
 31     1, 12|     radością.~I tak szło przez całą noc, do samego świtania!~A dzień
 32     2, 13|           pożodze.~I długo, długo w noc dogasały i stygły na niebie
 33     2, 13|     kolczaste jęzory wichrów.~Wiały noc całą, a tak zasię skowyczały
 34     2, 13|     wszystkie drzewa i wyniosłości.~Noc się rychlej zrobiła, ale
 35     2, 13|         sypki, i tak już przez całą noc padał.~Na świtaniu było
 36     2, 13|          kiej te wiśniowe okwiaty w noc miesięczną.~Na trzy kroki
 37     2, 13|           przysiadały na drogach, a noc się zaciągnęła bezgwiezdna,
 38     2, 13|        duszą jak ta owca zgubiona w noc ciemną.~A dzień był chmurnawy,
 39     2, 14|             ni serca rozkołatanego.~Noc cicha, mroźna, granatowa,
 40     2, 14|          kominem i przędła.~Długo w noc siedziała, do pierwszych
 41     2, 14|        jednostajnie, niestrudzenie, noc zaglądała w okno miesięczną,
 42     2, 16|             do krów pójdziemy. W tę noc Narodzenia i każde bydlątko
 43     2, 16|          Pańskiej dostępuje. A w tę noc, jedną na rok cały, wszystko
 44     2, 16|       głęboko tknięty słowami, że w noc tę krowy mowę ludzką mają,
 45     2, 16|            folgę uciśnionemu sercu.~Noc była mroźna, roziskrzona
 46     2, 17|         jednego kwiatuszka, a przez noc całkiem zakwitnęła, patrzcie !~
 47     2, 17|           la mnie zakwitła, samam w noc Jędrzejkową ucieła, samam...~-
 48     2, 17|         przeniósł Pietrek i długo w noc grał. Kolacja się też dogotowywała,
 49     2, 17|             pisał, liczył i długo w noc deliberował.~Nazajutrz zaraz
 50     2, 18|           kiedy, teraz mi pilno, bo noc nadchodzi; ostajcie z Bogiem.~-
 51     2, 18|            upragniona samotność, ta noc niemocą się na nich zwaliła,
 52     2, 18|       ogonami. Wyjrzała w podwórze, noc stała za progiem nieprzeniknionymi
 53     2, 19|           przewracały, lampy gasły, noc ich obejmowała i rozdrgany
 54     2, 19|           ośnieżoną, mroźną, zimową noc.~Antek zaś hulał wciąż na
 55     2, 19|             powlókł się ku młynowi.~Noc była jasna, rozgorzała miesięczną
 56     2, 20|         różne piosneczki do późna w noc; to znowu w niedzielę przystroiła
 57     2, 20|            w cieniu nieco i czekał. Noc była ciemna, wiatr się zrywał
 58     2, 20|            że chyba dopiero późno w noc... na śnieg się ma, daleko,
 59     2, 21|        wiater nisko podbiera, to na noc może ustać.~Dowlekli się
 60     2, 21|      zaciętą, nierozpoznaną, jak ta noc, co już szła przyczajona
 61     2, 21|            ziemia.~A zewsząd wraz z noc szło tysiące głosów, podnosiły
 62     2, 21|             uspokoiło się zupełnie, noc była ciemna, że ledwie te
 63     2, 22|         gdzie w pustych pokojach co noc brzmi muzyka, zabawy idą,
 64     2, 22|           poszłaby, jak stała, w tę noc, w ten mróz, w cały świat!~
 65     2, 22|             ziemia cała, izba, luta noc, świat ten cały pełen utrapień
 66     2, 22|         przysłoniony, mrok to jeno, noc smutna i ciężka, przez którą
 67     2, 22|             jesienią przyszła jedna noc tak wiejna, że wicher zerwał
 68     2, 22|             Ale jak tu było iść?... noc ciemna, wiater, deszcz,
 69     2, 22|       wesołością.~I jeszcze długo w noc tak się społecznie zabawiali.~
 70     2, 23|      stodoły, w omroczałe śniegi, w noc bezgwiezdną i w niezgłębioną
 71     2, 23|            choćby w samą najgłębszą noc, aż tam, w te zwite kołtuny
 72     2, 23|           gonione przez jastrzębie.~Noc była ciemna i boleśnie wzburzona,
 73     2, 23|            wskroś cieniów, to znowu noc jakby zawierała powieki,
 74     2, 23|            płonące, nieśli się w tę noc nieprzejrzaną, w pustkę
 75     2, 23|           upadną...~A osłaniała ich noc i oprzędła, bych się stało,
 76     2, 23|          dźwięków rozsypywały się w noc zmartwiałą i pustą.~Nie
 77     2, 23|           blade światłości pogasły, noc jakby przymknęła powieki
 78     2, 24|        zgoła niepodobne do wiary...~Noc się z wolna zrobiła ciemna
 79     2, 24|            która wczoraj do późna w noc radziła ze starym, i talk
 80     2, 24|            dziw głowa nie rozpękła.~Noc była ciemna i wietrzna,
 81     2, 24|        siedział długo, zapatrzony w noc i zasłuchany w cichą, trwożliwą
 82     2, 24|         dzieje. Powlókł się wolno w noc, obchodził staw, to przystawał
 83     2, 25|   wyrozumiał, a już nowy zmrok, już noc, już nowe świtanie i dzień
 84     2, 25|             rozglądając się dokoła, noc bowiem była dość widna,
 85     2, 25|           przódzi to choćby na całą noc się nie bojałaś, przemieniłaś
 86     2, 25|           ucichły, wołała w całą tę noc - na próżno.~Głęboka, ciężka
 87     2, 25|          rozeszli się po chałupach.~Noc też już było późna, światła
 88     2, 25|     przerażających przeczuć i obaw.~Noc się wlekła długo i ciężko,
 89     3, 26|           tej wojnie wygranej, całą noc w karczmie z uciechy pili,
 90     3, 26|           nadziwowali.~Zaś kiej już noc zapadła, że nawet i zorze
 91     3, 26|           gdzie to kupione.~Długo w noc przesiedzieli poredzając
 92     3, 26|       kochanemu na krzywdę swoją...~Noc musiała już być duża, bo
 93     3, 27|           próżniaczysko, niby parob noc przesypia, coby stróżował!~
 94     3, 27|            na ostatku! Jakże - całą noc i cały dzień przesiedział
 95     3, 27|          było... Wypatrzyłem, że na noc przed gankiem ostaje...
 96     3, 27|           dzień biały, czy też li w noc ciemną, a jednako kruszynę
 97     3, 27|             i poniósł się na wieś. ~Noc wkrótce zapadła ciemna,
 98     3, 27|      Pietrek, a zawrzyj wszystko na noc, bo musi być, ktosik to
 99     3, 28|        turbacji!~Wspomniała się jej noc dzisiejsza.~- Za to Jagusię
100     3, 28|         siano zakładaj i sieczkę na noc zasypuj... Późno już! Kiedy
101     3, 29|             nieboraczek. ~Tymczasem noc się już stała zupełna; wskroś
102     3, 29|            I wiał tak bez mała całą noc, że mało kto poredził oczy
103     3, 29|             roznosił poszycie. A tu noc, do wsi kawał drogi, wszyscy
104     3, 29|        niźli zazwyczaj, ale długo w noc nie zasnęła i posłyszawszy
105     3, 29|             Palcie i wy choćby całą noc! - odpowiedziała jej przez
106     3, 29|            było.~Na wsi też długo w noc siedzieli tego wieczora.~
107     3, 29|          wywieranych drzwi padała w noc struga światła topiąc się
108     3, 30|         przez wielkie drzwi wywarte noc się cisnęła czarna i zaglądał
109     3, 30|        kiejby poślepłe w upale, i w noc wiośnianą płynęły, na słońca
110     3, 30|            jarzyły gwiazdy dalekie.~Noc szła ciepła, cicha i od
111     3, 30|          zaczęły się rozchodzić, bo noc się robiła, światła zapalali
112     3, 30|        pacierz szeptał, wpatrzony w noc, w owe nieprzejrzane dalekości
113     3, 30|  dziedziczki się głodzą i pasami na noc ściągają, by ino nie pogrubieć.
114     3, 30|            srodze się rozciekawili. Noc ich okrywała, iż ledwie
115     3, 30|             a rzewliwiej, że zaś go noc całkiem okryła, to się zdawało,
116     3, 30|            pokoleń Borynowych, co w noc tę Zmartwychwstania Bóg
117     3, 30|          ogniem pokarał.~Do późna w noc się paliło, a nikto do dom
118     3, 31|       ostawię dzisiaj drzwi na całą noc wywartych.~Ale Józka rychło
119     3, 31|     uraczyła, no, no!...~Ale już ta noc nie miała przejść spokojnie,
120     3, 31|        starszymi chłopcami miały co noc obchodzić wieś i pilnować,
121     3, 31|        cielęce beki, gęgoty gęsi na noc spędzonych do zagród, dziecińskie
122     3, 32|           chociaż mroczna była kiej noc i rozeźlona, rzuciła się
123     3, 33|              gdzie je zostawiłem na noc. Dosyć zostawiły śladów,
124     3, 33|                Mrok już zgęstniał i noc ciepła i cicha świat otulała,
125     3, 33|          gęsi były nie zapędzone na noc i źrebak gonił się w opłotkach
126     3, 34|             utrafiły, bo do późna w noc stary Płoszka i Kozły latały
127     3, 34|            od niego i cosik długo w noc uredzali. Zaś nazajutrz
128     3, 34|      głośniej i coraz bełkotliwiej.~Noc już się zrobiła, gwiazdy
129     3, 36|            leżą, nie wnosilim go na noc, bo w izbie strasznie gorąco.~-
130     3, 36|       ostatkami sił i cierpliwości.~Noc się już czyniła, wieś kładła
131     3, 36|             a Hanka jeszcze późno w noc warowała przed domem, jaże
132     3, 36|           się kiej skrzydła motyle.~Noc musiała być już późna, pierwsze
133     3, 36|              Drugie kury już piały, noc była późna, pola, pogrążone
134     3, 36|         zabiegów.~A potem, kiej już noc ździebko zmętniała, gwiazdy
135     3, 36|           gonił zły wiater, błąkała noc i te głosy, bijące całym
136     4, 37|             co wszystek sad śpiewa.~Noc się z wolna ściągała na
137     4, 37|        miało na odmianę.~Do późna w noc śpiewali przy Borynie, a
138     4, 37|    rozlegało.~Zaś ta letnia, krótka noc przechodziła szybko, jakby
139     4, 37|           chwilę i padał przez całą noc, aż dopiero przestał nazajutrz
140     4, 38|           puchną.~- A przyjdźcie na noc - zapraszała Józka.~- Niech
141     4, 38|            myśląc swoje i tęsknie w noc poglądając.~Jagna nie wróciła
142     4, 38|           się przejmującym szeptem.~Noc była głęboka, niezgłębiona
143     4, 38|          prędko i światło zgasło...~Noc padła na jej duszę, ale
144     4, 40|        nawet dzieci nie matyjasiły, noc była głucha, chociaż widnawa,
145     4, 40|          zaś krowy nie powiązane na noc w oborze porozłaziły się
146     4, 40|      pacierzów, bo kiej przecknęła, noc już była zbielała do cna
147     4, 40|           swoją urodę, a puszcza na noc chłopaków! kto by się to
148     4, 41|             Jak dawniej! Jak zawdy!~Noc stała rozgwiażdżona, księżyc
149     4, 41|          starczy, do tylu musisz co noc wychodzić...~- A żebyś skapiał
150     4, 41|              strapiony, smutny kiej noc jesienna i ani się gniewał,
151     4, 41|           przychodził teraz jeno na noc, a całe dnie wędrował po
152     4, 41|           kaj mu popadnie, tam i na noc głowę przytuli. Dziś w chałupie,
153     4, 42|         wygonisz, najmilsza, w taką noc?~Matka nalazła se jakąś
154     4, 42|           jak im przeszła ta krótka noc.~Że w mig ostał z obcych
155     4, 43|       Przeszedł wieczór, przeszła i noc, rozpytywałam się na wsi,
156     4, 43|             Do izby wprowadzę ją na noc, póki Szymek nie wystroi
157     4, 43|        pręży i wzbiera w sobie... a noc stąpała przez nią cicho
158     4, 43|             i jak głosować.~Długo w noc radzili, boć nie obeszło
159     4, 44|           urzędy jeno myślą dzień i noc, bych tylko narodowi przyjść
160     4, 45|           niego przez okno, w tamtą noc wiośnianą.~Ale i Jasia jakby
161     4, 45|            kiedy był dzień, a kiedy noc.~Dominikowa czuła, że się
162     4, 45|             bym go słuchała dzień i noc. A czy pan Jasio ma o tym
163     4, 46|            ostrożnie i w milczeniu.~Noc była widna i sielnie roziskrzona
164     4, 47|         wyczekując nie wiada na co.~Noc się już zrobiła, gdy naraz
165     4, 47|            karczmy i pił przez całą noc.~Cała historia migiem się
166     4, 48|      rozdygotany.~- ...prawda... co noc wychodzi do niego... Kozłowa
167     4, 48|     zaglądały gałęzie pełne jabłek, noc roziskrzona gwiazdami, a
168     4, 48| upragnieniem nocy i cichości, ale i noc nie przyniesła jej folgi
169     4, 49|         wieczorem zburzona, kiej ta noc jesienna, spłakana i ciężko
170     4, 49|          powiatu jeszcze wczoraj na noc. Powiadał sołtys, jako wezwał
171     4, 49|            wiatrem i młyn turkotał, noc była późna, księżyc jakby
172     4, 49|           szeptów, a gdy już ciemna noc zapadła, wszyscy zmówieni
173     4, 49|             szynkwasie chmurny kiej noc, z zaciętymi zębami, pobladły
174     4, 49|            się uspokoiło i przyszła noc cicha, ciemna i chłodnawa.~