Tom, Rozdzial

  1     1, 2 |      Wszedł prosto do świetlicy.~- Wójt doma? - zapytał tłustej
  2     1, 2 |             Burek! bo to pewnikiem wójt! - pociągnął sznurkiem i
  3     1, 2 |        warczeć przestał.~Zgadł, bo wójt wszedł, bat rzucił w kąt
  4     1, 2 |        chcecie, to zanocujcie...~I wójt siadł do miski, okrytej
  5     1, 2 |        podobno zaskarżyła - zaczął wójt, podjadłszy nieco.~- A ona
  6     1, 2 |       daruję... Podam do sądu.~Ale wójt zaczął mu tłumaczyć i przekładać,
  7     1, 2 |    pierzynę narządzą - zaśmiał się wójt. A we wsi tyle jest dziewuch,
  8     1, 2 |   Grzegorzowa nie la nich - podjął wójt - za mdła i młódka to jeszcze.~-
  9     1, 3 |            winne. A kowal to co? A wójt? Z dobrodziejem się drą,
 10     1, 4 |  gospodarze, gdzie stojał Boryna i wójt sam; kaj stawały te, co
 11     1, 4 |           którym Boryna i kowal, i wójt, i Tomek Kłąb nieśli czerwony
 12     1, 7 |            już mieli, kiedy wszedł wójt z sołtysem, obchodzili chałupy,
 13     1, 7 |       rozmytą przez deszcze...~Ale wójt przódzi, skoro jeno wszedł,
 14     1, 7 |  zwoływałby do siebie i zapraszał!~Wójt pogadał ze starym na osobności,
 15     1, 8 |      Borynowych z Jagną zmówinach.~Wójt był dziewosłębem - więc
 16     1, 8 |    Kumotrze? - ozwał się po chwili wójt.~- He?~- Widzi mi się, że
 17     1, 8 |           to mruk był. ~- Wyprawi! Wójt wama to mówi, to wierzcie.
 18     1, 8 |                Będzie galanto, ja, wójt, to wama mówie.~Weszli zaraz
 19     1, 8 |          już na mróz szło - zaczął wójt, ogrzewając ręce.~- Przeciech
 20     1, 8 |        była dzisiaj tak urodna, że wójt, chłop młody jeszcze, spoglądał
 21     1, 8 |       nietrudno! - szepnął Szymon.~Wójt się roześmiał głośno, a
 22     1, 8 |               Rzekliście!;..~- Ja, wójt, to wama mówię, to wierzcie... -
 23     1, 8 |         zmilkli, dopiero po chwili wójt nalał nowy kieliszek i zwrócił
 24     1, 8 |     chciała do niej bieżyć, ale ją wójt zatrzymał.~- I ciele beczy,
 25     1, 8 |         jej nijaka krzywda, to ja, wójt, wama mówię - wierzcie~-
 26     1, 8 |          jak ojce nasi robili, ja, wójt, wama to rzekłem - wierzcie.~
 27     1, 8 |            nich uciecha - zauważył wójt, że to parobki żałosne miny
 28     1, 8 |       różności, nuż prawić, aż się wójt dziwował, że taka mądra
 29     1, 8 |            popili, bo Jambroży, to wójt przepijali do nich gęsto
 30     1, 8 |     zawołała na dziewczynę, której wójt tak coś prawił a przypierał
 31     1, 8 |           se, gospodarze! Ho, ho i wójt, i sołtys, i Boryna! Wesele
 32     1, 8 |           Szymon.~- Nieprawda! Ja, wójt, wama mówię, że nieprawda,
 33     1, 9 |        dziedziczka, i kowalowie, i wójt ze swoją... a wszyscy patrzą
 34     1, 10|            rzekł po chwili:~- Idź, wójt wstąpi do mnie, to tam przyjdziemy!
 35     1, 10|         szepnął ciszej, bo właśnie wójt wchodził do izby i witał
 36     1, 10|           czego nie powiadaj, kiej wójt do cię mówi! krzyknął wyniośle.~-
 37     1, 10|         bom złości do was nie miał Wójt mnie zeźlił, bo co się będzie
 38     1, 11|            Pakulanka i co?...Mówił wójt, jaki papier przyszedł do
 39     1, 11|           do środka zapraszał, ale wójt z Szymonem ujęli go pod
 40     1, 11|        przysiadł młynarz z Boryną, wójt, organista i co pierwsi
 41     1, 11|    oglądali.~Starsi zaś poradzali, wójt, że był już napity, coraz
 42     1, 11|          stół walił i nakazywał:~- Wójt wama to mówi, to wierzcie.
 43     1, 11|            szkoła nie od tego, ja, wójt, wama mówię.~- A niby od
 44     1, 11|       podrywając się z ławy.~- Ja, wójt, wama rzeknę, ino pilnie
 45     1, 11|        jucha stary, użyje! - wołał wójt.~- Jak ten pies na mrozie -
 46     1, 11|          to ci coś rzeknę! - mówił wójt, przechylił się za Boryną,
 47     1, 11|    wesołego i ucieszyć, to już ja, wójt, to wama mówię, moi ludzie.~-
 48     1, 11|             Za stołem pozostał ino wójt z młynarzem, kłócili się
 49     1, 11|      gospodarzy ci zasie - warknął wójt.~Odszedł markotny, butelkę
 50     1, 11|       zbierać na czepiec. Pierwszy wójt rzucił złoty pieniądz na
 51     1, 12|           Ale dopiero gdy nadszedł wójt - spóźnił się, bo musiał
 52     1, 12|      zawżdy ptaszek jaki wyfrunie, wójt to wama mówi!~Gruchnęli
 53     1, 12|          wesołość ogarniała duszę, wójt pomógł rzetelnie, ale i
 54     1, 12|        kieliszki dzwonią! - rzucił wójt.~- Brzękliwe są; a któren
 55     1, 12|        wezmą choćby i pół świata."~Wójt przysiadł obok niego, a
 56     1, 12|           i w pierwszą gębę grała, wójt też basował, ile mu ino
 57     1, 12|           gorzałki mu dać! - wołał wójt.~- Przechodziłem drogą,
 58     1, 12|       przywtarzała, by szli, to ją wójt wciągnął do kupy, usadził
 59     1, 12|      dopadnie, i srodze pilnuje.~- Wójt jest?~- Zabawia drugich
 60     2, 14|            nie wiada, kto zabroni, wójt trzyma ze dworem, sołtys
 61     2, 16|            zapomniał! Dogonił mnie wójt i prosił, byście, Dominikowa,
 62     2, 17|          ale beze mnie! - myślał - wójt ni młynarz, ni co pierwsi
 63     2, 18|      poszła nowina.~- Naradzał się wójt, młynarz i kowal, ale nie
 64     2, 18|         kreminał, zna... Abo i ten wójt! Bydło mu pasać, nie przewodzić
 65     2, 19|            krowie ogony w dodatku.~Wójt też dzisiaj wyprawiał chrzciny,
 66     2, 20|            i u siebie dość swarów! Wójt się też nie pokazywał, zagniewany,
 67     2, 20|           rzec takiego, gdy wszedł wójt, bo się już był ze starym
 68     2, 20|            wami pogadać! - szepnął wójt.~Prześli i siedzieli tak
 69     2, 20|           im kolację Józka podała.~Wójt go namawiał już nie po raz
 70     2, 20|      wezwał na naradę do młynarza.~Wójt zaś, widząc, że nie poradzi,
 71     2, 20|            dobrze wypadnie, już ja wójt to wama mówię...~Stary długo
 72     2, 20| nietabelowe i do lasu mu było nic; wójt też siedział na ziemiach
 73     2, 24|          drogę przeciekać - próżno wójt skoczył uspokajać, próżno
 74     2, 24|     protokółu, wiedział jeno o tym wójt i sołtys, ale ci nie chcieli
 75     2, 24|         kurów, bo siedział tam ano wójt ze sołtysem i zgodę czynili
 76     2, 24|           któren jej szeptał, jako wójt ze sołtysem co dnia przychodzą
 77     3, 26|        roboty, a robić nie ma kto!~Wójt jeno ostał, kowal i tych
 78     3, 26|           urzędu ksiądz, jeździł i wójt i powiedają, że kiej śledztwa
 79     3, 27|            że niech Bóg broni; był wójt, któren był swoje zamysły
 80     3, 27|        nikto nie przyniewala...~Że wójt za nią chodzi, podskubuje,
 81     3, 27|       przywitaniu.~- Tyle jeno, co wójt wczoraj przywiózł: jako
 82     3, 27|        przywiózł: jako zdrowszy.~- Wójt akuratnie tyle wie co nic
 83     3, 29|          albo utytłana mietlica...~Wójt cosik tłumaczył drapiąc
 84     3, 29|          staw i poszli ku młynowi; wójt ruszył za nimi odszczekując
 85     3, 29|        ludzi pędzić do roboty...~- Wójt dobrze wie, powinien był
 86     3, 30|    najgorsze, znam ja go dobrze...~Wójt nadszedł z sołtysem i wzięli
 87     3, 30|          jego sprawka... - szepnął wójt.~- Cichojcie, Pietrze, bo
 88     3, 30|            mogli przynieść z sobą, wójt to wama mówi, a kowala w
 89     3, 30|         jeszcze nie zawaloną, gdyż wójt wzbronił do czasu przyjazdu
 90     3, 30|     ździebko... pódzi... - szeptał wójt nie zwalniając z pazurów
 91     3, 30|         kowal, sołtys, a w końcu i wójt skądciś się zjawił, ale
 92     3, 30|           pięścią grożąc.~Że tylko wójt wraz ze sołtysem i kowalem
 93     3, 31|      Dominikowej, a za nimi walili wójt z Płoszkową, w kumy proszeni,
 94     3, 31|           Dominikowej! - śmiał się wójt.~- Pacierz pomaga, ale i
 95     3, 31|        wtedy i odbijem! - żartował wójt ocierając wąsy, bo już kieliszek
 96     3, 31|           głowiny do izby wtykały, wójt rzucił im przygarść karmelków,
 97     3, 31|      nieborakach!~- Pono na jesień wójt obiecują sprawić chrzciny!~-
 98     3, 31|            na swoją stronę poszła.~Wójt schmurniał, na próżno oczekując,
 99     3, 31|    wycyganiał niestworzone rzeczy.~Wójt się naraz podniósł i niby
100     3, 31|      Dominikowa, bo kowal wszedł i wójt podniósł się do niego z
101     3, 31|            większy urząd i kara...~Wójt z sołtysem rzucili się go
102     3, 31|       jakby kamień rzucił we wodę.~Wójt też się pokazał we wsi i
103     3, 31|          bo strach o dobytek, jaże wójt ustanowił stróże i w braku
104     3, 32|         coś rzetelnego dowiedzieć.~Wójt snadź wstał niedawno, bo
105     3, 32|                a czytajta se same! Wójt wama mówi, co wracają, to
106     3, 32|     niektóre:~- Wszystkie wracają, wójt o tym czytał! - poprawiła
107     3, 32|         się twoje panowanie, że ni wójt, ni kowal cię nie obronią,
108     3, 32|   uradziłby lecieć tyla drogi, zaś wójt, sołtys i któraś z tęższych
109     3, 33|     wywozili, co któren miał, gdyż wójt o podatki wołał i karami
110     3, 33|            od męża, któren był jej wójt przywiózł wczoraj wieczorem
111     3, 33|    pięściami do siebie wygrażając.~Wójt konie zakładał do wasąga,
112     3, 33|          nie zapakował! - krzyknął wójt.~- Psy se wściekłe zamykaj,
113     3, 33|         się wczepiła pazurami, zaś wójt jął prać pięściami, kaj
114     3, 33|            wyszło i paru pacierzy, wójt z zapuchłym pyskiem wraz
115     3, 33|             Strach, jak wyglądali! Wójt se pozwolił, no!...~- Gromadzki
116     3, 33|           a nikto nie poradzi.~- A wójt kiej malowany - szepnął
117     3, 33|           Kozłami była sprawa, ale wójt nie zaspał i tęgo zabiegał.
118     3, 33|        sekrecie, co jeno udaje, by wójt jeszcze lepiej beknął na
119     3, 34|         nie mija przez kłótni; zaś wójt broni Dominikowej, opiekunem
120     3, 34|      jedźże do wójta powiadomić!~- Wójt jeszcze z miasta nie przyjechali -
121     3, 34|         Wio! maluśkie!~- A cóż to, wójt chory, że leży kiej baran? -
122     3, 34|       bliżej... patrzę... a to pan wójt leży przez kapoty, a pobok
123     3, 34|        gospodarz, ociec dzieciom i wójt!~- A Boryna ze śmiercią
124     3, 34| wytrząchając pięściami krzyczał:~- Wójt jeno winien! To ona mu korale
125     3, 34|          bez grzechu nie jest, ale wójt najwinniejszy.~- Prawda,
126     3, 34|      żartami gadał:~- Udał się nam wójt, w całym powiecie nie najdzie
127     3, 34|    podcięli, swoje jął wykładać:~- Wójt nam się sprawia? co?~- Nie
128     3, 34|          trzymam, co świńtuch jest wójt, ale i ty byś swojego ryja
129     3, 35|           A bo i niewinowata, nie, wójt winien, że ją skusił i przyniewolił
130     3, 35|      Antkiem by tego nie było... i wójt by się nie ważył... i... -
131     3, 35|         się słuchać kogo.~- Juści, wójt trąba, głowy do niczego
132     3, 35|      niecierpliwością na resztę.~- Wójt także powinien z nami iść! -
133     4, 37|           dodała Hanka łagodnie.~- Wójt ta wasze docinki dobrze
134     4, 38|         jako w kasie brakuje dużo. Wójt już lata po ludziach i skamle
135     4, 39|            zestrachana i dygocąca, wójt siedział na bryce.~- O Grzeli
136     4, 39|            śmiała już zawierzyć.~- Wójt wama mówi, to wierzcie!
137     4, 39|       jakby całkiem bez radości, a wójt pomedytował cosik i pomówił
138     4, 40|     Janielską, bych jeno powrócił. Wójt obiecował go na dzisia.~-
139     4, 40| wypominając ojca i brata.~- Jak mi wójt pedział o jego śmierci,
140     4, 43|          teraz - szeptał namiętnie wójt.~Wyrwała mu się z pazurów
141     4, 43|        kancelarii, na które wzywał wójt wszystkich gospodarzy lipeckich.~
142     4, 44|          cierpliwie, a tylko jeden wójt latał kiej oparzony, wyglądał
143     4, 44|         wsadzić - zakrzyczał srogo wójt i poleciał wyjrzeć ze smętarza,
144     4, 44|          drogę wiodącą przez wieś.~Wójt nie wypatrzywszy niczego
145     4, 44|          ludzi, między którymi był wójt, młynarz, a nieco z dala
146     4, 44|        zaklął, a po chwili wyszedł wójt od podwórza, przebrał się
147     4, 44|        jakieś Zdrowaś zjawił się i wójt. Stanął w progu czerwony
148     4, 44|     zatrzęsły z uciechy, gdy naraz wójt zakrzyczał uroczyście:~-
149     4, 44|      kapelusze, zaległo milczenie, wójt z pisarzem przypadli wysadzać
150     4, 44|         przebierać ku karczmie, aż wójt zakrzyczał:~- Nie rozłazić
151     4, 44|        jeszcze nie odzipnęli, kiej wójt przykazał wziąć się do wymiatania
152     4, 44|           jakie słowo kolące, jaże wójt błyskał ślepiami a zęby
153     4, 44|          sołtysi jęli nawoływać, a wójt przyleciał z krzykiem:~-
154     4, 44|           na czele swoich wsi, zaś wójt zasiadł za stołem, mając
155     4, 44|        ręku i wcisnął się za stół.~Wójt zatrząsł dzwonkiem i rzekł
156     4, 44|         nowego podatku, aż dopiero wójt się ozwał:~- Słyszeliście
157     4, 44|            do domu! - zaproponował wójt.~- Więc cóż, wszyscy jednogłośnie
158     4, 44|            zmarszczył się groźnie.~Wójt struchlał, a pisarzowi jaże
159     4, 44|     przecierał, więc ośmielony tym wójt siarczyście przemawiał za
160     4, 44|          przeciw szkole. Na próżno wójt, młynarz i gospodarze z
161     4, 44|           Cicho, psiekrwie! - klął wójt, na darmo dzwoniąc.~- Co
162     4, 44|         przemogli jednak opętania. Wójt dzwonił, jaże mu drętwiały
163     4, 44|       twarzach.~Przysiadł znowu, a wójt, młynarz i drugie rzucili
164     4, 44|           Jest!~Zaś po sprawdzeniu wójt wlazł na stołek i zakomenderował:~-
165     4, 44|    powiedam, że wszystkiemu winien wójt i młynarz.~- Prawda, najwięcej
166     4, 45|         bierze!~- Cie, a za cóż to wójt ma u niej łaski?~- Powiadają,
167     4, 46|     stanęli.~- Rocho doma? - pytał wójt, wielce zalękniony.~Antek
168     4, 46|           niegramotna! - tłumaczył wójt.~- Kto z was umie czytać?~-
169     4, 46|          niech Bóg broni, żeby się wójt dowiedział - upominał surowo.~
170     4, 49|           to, to nie wiecie, na co wójt wydał tyle pieniędzy?~Jęli
171     4, 49|        niby pod sekretem: jakie to wójt przywoził dla Jagusi piesztrzonki
172     4, 49|         rozpusta i zło, bo dzisiaj wójt ukradł dla niej, a jutro