Tom, Rozdzial

  1     1, 1 |    ciągnęła, a gdy konie doszły do drogi, uniósł się żywo poklepał
  2     1, 1 |            prostym kątem spadał od drogi po pochyłości i niby długi
  3     1, 1 |     niezgorzej - wisiało w połowie drogi między południem a zachodem,
  4     1, 1 |           leżały piaszczyste senne drogi i nad nimi rzędy potężnych
  5     1, 1 |             A potem szedł środkiem drogi w kurzawie, bo zamiatał
  6     1, 2 |       sadem, który go oddzielał od drogi, już się zebrało dość narodu;
  7     1, 2 |            machinalnie i skręcił z drogi w szerokie i długie opłotki,
  8     1, 3 |            i krzyk się wzmagał, bo drogi były zatłoczone bydłem ciągnącym
  9     1, 3 |           i Jaguś moja.~- Nic mi z drogi, to was podwiezę...~- Dobrzyście,
 10     1, 4 |    plebanią, na początku topolowej drogi.~Ludzi było mało co; muzyka
 11     1, 4 |            bydlę, wylazł na środek drogi i wyśpiewywał, taczając
 12     1, 5 |         szkliły się kałużami puste drogi - a mokra zimna noc tłukła
 13     1, 5 |          nie ma jeszcze pluchy, że drogi nie bardzo rozmiękły i może
 14     1, 5 |       błocie.~A środkiem topolowej drogi, co ino szumiała głucho
 15     1, 6 |    rozpacznie, niby psy na uwięzi.~Drogi opustoszałe rozlały się
 16     1, 6 |       deszcz prawie nie ustawał, a drogi robiły się grząskie, nie
 17     1, 6 |       zaruteńko i taka ćma, że się drogi nie rozezna. Jutro się zwiezie
 18     1, 7 |            aż woda wypryskiwała na drogi, a ulecieć nie mógł, jakby
 19     1, 7 |        Jagna wyszła, ale jeszcze z drogi słyszała starą, jak krzyczała
 20     1, 7 |       Jezus na odpust do Mstowa, a drogi nikaj nie było, ino piachy
 21     1, 7 |            lasu było jeszcze kawał drogi, ale że już tych świętych
 22     1, 8 |         siedzieli po chałupach, bo drogi były do cna rozmiękły, to
 23     1, 8 |          nimi.~Szli mocno środkiem drogi, aż błoto się otwierało;
 24     1, 8 |           w pianę padały na środek drogi i nierzadko chlustały na
 25     1, 8 |         wyszedł z karczmy, tylko z drogi dolatywał jego głos chrapliwy,
 26     1, 9 |        Jagusinych.~Deszcze ustały, drogi ociekły i stężały nieco,
 27     1, 9 |            była cicha mimo święta, drogi były puste, karczma zamknięta,
 28     1, 10|             Głupstwa pleciesz, mój drogi!~Ale Antek już nie słuchał,
 29     1, 10|  mieszkania, co po drugiej stronie drogi było.~Siostra rozpalała
 30     1, 10|         długie, chwiejne cienie na drogi puste. Późno już było, światła
 31     1, 11|            dało, a całe opłotki od drogi do sieni wysypali jedliną -
 32     1, 11|          harde, zabijaki sielne, z drogi nieustępliwe - same rodowe,
 33     1, 11| gospodarskie syny.~Walili środkiem drogi, kupą całą, ramię przy ramieniu,
 34     1, 11|           ino kołysał, a po bokach drogi rozglądał, bo mu się zdało,
 35     1, 11|   zabawiali się w "Chodzi lis koło drogi; nie ma ręki ani nogi".~
 36     1, 11|          sieni na drogę płynęło, z drogi na pola ogromne, na bory,
 37     2, 13|           sady, poomiatały ogonami drogi, wytarzały się po wodach
 38     2, 13|          zagony świeciły łysicami, drogi leżały skostniałe i przemarzłe,
 39     2, 13|            okiem uchwycił, zginęły drogi, roztopiła się wieś cała
 40     2, 13|          brudnymi kołtunami dymów, drogi się wyrównały z polami,
 41     2, 13|            ale zawracał rychło, bo drogi były nie do przebycia; gdzieniegdzie
 42     2, 13|       będzie ni ustępywał nikomu z drogi! Kiej na udry, to na udry!
 43     2, 13|           prawie, o dobre staje od drogi, a nie osłonięty ni płotem,
 44     2, 13|       głucho jak gdyby spod ziemi. Drogi leżały puste i zasypane,
 45     2, 13|         odprowadzała krasulę aż do drogi, a co trochę to ją gładziła
 46     2, 13|          bok pod topole - środkiem drogi, wprost na niego waliły
 47     2, 13|            które stały z obu stron drogi i, pochylone, przyginały
 48     2, 13|             A ludzie się przejadą, drogi przetrą, zabawią się - w
 49     2, 13|           borgować nie będę...~- Z drogi, psiakrew, Żydzie, bo cię
 50     2, 14|         Szła jednak wolno środkiem drogi i ciekawie się rozpatrywała
 51     2, 14|          teraz stoi oto w pośrodku drogi i biedzi się, gdzie iść,
 52     2, 14|      skrzyp śniegu, ktoś zeszedł z drogi na staw i kierował się ku
 53     2, 14|           spotkała się z nim w pół drogi; poprowadził ją do pokoju,
 54     2, 14|            całe stado szło na ukos drogi, przy-~glądałem się, alem
 55     2, 15|      gdziebyś to latał taki karwas drogi, przyniesę...~Poszedł zaraz,
 56     2, 15|           będziesz to co dnia tyle drogi biegała!~- Gnoju mieli urzucić
 57     2, 15|         całkiem mnie poniechaj i z drogi mi schodź, bo jak mnie kiedy
 58     2, 15|        rozdziawioną gębą na środku drogi ostał.~- Cygan ścierwa,
 59     2, 16|  przycichały obejścia i pustoszały drogi. Dalekie pola zapadały w
 60     2, 17|            każdego, komu potrza, z drogi zbierał, do dom zwoził;
 61     2, 17|   chruściany płot, dzielący sad od drogi, biegnącej za wsią wzdłuż
 62     2, 18|          tak kurzy, tak ciepie, że drogi nie rozezna - rzekła Jagna,
 63     2, 18|      siedzą u młynarza w izbie ode drogi, a konie stoją w podwórzu.~-
 64     2, 18|          groblami leżały w poprzek drogi, kurzył suchy, miałki śnieg,
 65     2, 18|           odrętwienia, zaroiły się drogi, zawrzały głosami opłotki,
 66     2, 19|       rozeznać. W jednym kącie ode drogi, na kłodach od kapusty,
 67     2, 19|           do nich. Ustępowali mu z drogi, bo blady był kiej ściana
 68     2, 19|            i dognał ich na skręcie drogi koło stawu.~- Idź swoją
 69     2, 19|    zwyczajem wyśpiewywał na środku drogi, ale słabo kieby przez sen.~
 70     2, 20|            słońce przygrzewało, że drogi roiły się od dzieci, wywierano
 71     2, 20|      wyjechać, bo do powiatu kawał drogi. Witek, idź zaraz do Pietrka
 72     2, 20|         już na bliższych porębach, drogi też niezgorsze, to póki
 73     2, 21|         wymijać nakładając niemało drogi.~Hanka szła na przedzie,
 74     2, 21|           na mnie padło, na środku drogi zdarłabym Jagnę za łeb,
 75     2, 21|            oczami szukając lepszej drogi.~- Nie przejdziemy tędy,
 76     2, 21|      starczyło, aby rychlej dopaść drogi i zdążyć przed nocą, która
 77     2, 21|        nikłe.~Dorwali się wreszcie drogi i padli pod krzyżem, ledwie
 78     2, 21|         się na polach, z obu stron drogi, na równiach, w poszarzałych
 79     2, 21|           zamieć.~Hanka ustąpiła z drogi, naciągając chustkę barzej
 80     2, 22|           szykował się gdziesik do drogi, a do bezbożnika iść nie
 81     2, 22|      wiater, deszcz, błocko, kawał drogi, a do tego diabli wszędzie
 82     2, 24|         pociągnęli do świadczenia.~Drogi z nagła opustoszały prawie
 83     2, 24|            ludzie mu się usuwali z drogi, że kieby ulicą z nagła
 84     2, 25|        pełno jej było po rowach, a drogi lśniły się kiej te potoki
 85     2, 25|    zbiedzone, a co już pola, sady, drogi i niebo, to jedną topielą
 86     2, 25|        słońcem napełnił po brzegi, drogi zaś widziały się jakby z
 87     2, 25|     gospodarzami.~Zaroiły się wnet drogi, opłotki, obejścia, zawrzały
 88     2, 25|  osędzieliznie kiej w pajęczynach, drogi chrupały pod nogami słabą
 89     2, 25|           plac przed karczmą aż do drogi, stojąc gęsto, ramię przy
 90     2, 25|         było, a lasem, bo środkiem drogi szły sanie z poranionymi,
 91     3, 26|       wpodle szerokiej i wyboistej drogi, pokazała się stara Agata,
 92     3, 26|         ziemi, a w sady pochowane; drogi kręto powyciągane, kamionki,
 93     3, 26|          jeszcze zagonów, zlazła z drogi na ścieżkę ciągnącą się
 94     3, 26|         domu, co stał odsunięty od drogi, a podobien się zdał choćby
 95     3, 26|   przewalała się na młyńskie koła; drogi stąd rozchodziły się kiej
 96     3, 26|            grządki w sadzie wzdłuż drogi.~Przystawała teraz przed
 97     3, 26|           już ano podniesło na pół drogi do południa i siało kieby
 98     3, 26|     sołtysowa chałupa, szczytem do drogi, na starą modę.~Za nim też
 99     3, 27|     wszyscy przeszli i opustoszałe drogi pomilkły.~Hanka wyiskawszy
100     3, 28|            zimnym dżdżem, oślizgłe drogi siwiły się opite wodą, a
101     3, 28|       spowiedzi, nie bacząc na złe drogi ni na dzień płaksiwy, przykry
102     3, 28|          ale naraz zawróciła z pół drogi.~- Siedzisz w chałupie,
103     3, 29|         galanto zbielały zagony, a drogi ociekały z wody...~Rocho
104     3, 29|             A tu noc, do wsi kawał drogi, wszyscy śpią i ani sposób,
105     3, 29|          skręcę...~- Pokażcie... a drogi? - łakoma była na przyodziewę.~-
106     3, 29|      jechać do Antka.~- Tyli świat drogi w waszym stanie, jeszcze
107     3, 29|            szerokie opłotki, aż do drogi, piaskiem, przywiezionym
108     3, 30|          szli całymi kupami bokiem drogi, ledwie dojrzanej, bo księżyc
109     3, 30|      uniesła, odziewać się jęła do drogi.~Już ano konie czekały przed
110     3, 30|           głuche milczenie zaległo drogi, ni gwarów zwyczajnych w
111     3, 30|           gdyż w opłotki skręcał z drogi pan Jacek, dziedziców brat,
112     3, 30|     poczęły kłaść długie cienie na drogi i staw, a przedwieczorna
113     3, 30|         domami.~Zawrzały wszystkie drogi i obejścia, wrzaski, śmiechy,
114     3, 30|          na pół odziani wpadali na drogi, a coraz większą kupą cisnęli
115     3, 31|          albo wóz do młyna i znowu drogi leżały puste, a oniemiałe
116     3, 31|           spod oparów, zaroiły się drogi, rozbrzmiewając weselnymi
117     3, 31|            na kalenice, patrząc na drogi. Świąteczna cisza padła
118     3, 31|            mszę, zadudniały głucho drogi, a spod sinych rzadkich
119     3, 31|    rozjeżdżać na wszystkie strony, drogi zaczerniały od koni a ludzi,
120     3, 32|           wylatywały z krzykiem na drogi, trzaskały drzwi, kobiety
121     3, 32|           parę dni temu, ale z pół drogi zawróciła do chałupy.~Tak
122     3, 32|       wiater jął otrząsać gałęzie, drogi siwiły się kałużami, świat
123     3, 32|      przepatrywał pilnie wszystkie drogi biegnące od miasta...~Tak
124     3, 32|         jeden wybiegała patrzeć na drogi, kaj i wszystkie wisiały
125     3, 32|            przed mrokiem... karwas drogi...~- I pięć karczmów na
126     3, 32|          nie uradziłby lecieć tyla drogi, zaś wójt, sołtys i któraś
127     3, 32|        lewo, na skroś do topolowej drogi, mierząc pod sam las, jak
128     3, 32|        wołań pognały na przełaj do drogi, jaże im łysty bielały.
129     3, 32|       tonących w ciemnościach, zaś drogi, przysłonione cieniami drzew,
130     3, 33|    obejścia wyganiali inwentarz na drogi, że szedł kolebiąco rycząc
131     3, 33|     pobekując cisnęły się środkiem drogi w tumanie kurzu. Spędzali
132     3, 33|           kuźnia stała zamknięta i drogi do cna opustoszały, bo kto
133     3, 33|           w rękę pocałuje.~- Hale, drogi grosz, jak go braknie!~-
134     3, 34|       zaszło, z pół wsi wyległo na drogi. Ktoś dobrodzieja uwiadomił,
135     3, 34|   przygwizdywał.~A całe opłotki od drogi wysadzone były świerczyną
136     3, 34|     przejechały i ludzie przeszli, drogi opustoszały, jeno niekajś
137     3, 34|      płotach, a wszystkie opłotki, drogi, chałupy i obejścia zadzwoniły
138     3, 35|     chłopaki abo kaczki zakwakały.~Drogi leżały puste i rozmigotane
139     3, 35|         kościoła, zaroiły się wnet drogi a rozgłośniały turkotami
140     3, 35|      chłopy wywalili się na środek drogi, zaś z tyłu pociągnęło nieco
141     3, 36|          co jeno rozdziawszy się z drogi pobiegła do Boryny; leżał
142     3, 36|   przeraźliwie jęczał, jaże się na drogi rozchodziło. Hanka rozumiejąc,
143     3, 36|       nasłuchiwała każdego głosu z drogi, a co chwila biegła wyglądać
144     3, 36|    bezradnie.~Za brogiem, od samej drogi a pobok ziemniaków, ciągnął
145     4, 37|           zezuwania trzewików, zaś drogi tak się zamrowiły ludźmi,
146     4, 37|      powinowatych i gotowy do onej drogi dalekiej.~Już mu się ano
147     4, 37|          cichość zaległa wszystkie drogi. Ludzie chodzili osowiali,
148     4, 37|         razu pokryje... Pewnie, że drogi, ale biorę tylko po rublu
149     4, 37|   chrzęstliwymi kłosami o miedze i drogi, już niegdzie po zagrodach
150     4, 37|     Ochłodło znacznie, zapachniały drogi, ptaki zaczęły śpiewać z
151     4, 37|           ino wiedział krzyczeć: z drogi, chamie, bo batem!~- Mówię
152     4, 38|           już słońce wisiało w pół drogi między wschodem a południem
153     4, 38|          stronę, bijąc o wszystkie drogi, miedze i rowy, co migotały
154     4, 38|  ogrodzenia i ciekawie zazierać na drogi obiegające staw.~A pokrótce,
155     4, 38|            jak się toczył środkiem drogi, grubachny kiej kłoda, i
156     4, 39|    oszalała, ale zawróciwszy już z drogi wraziła głowę przez okno
157     4, 40|            płoty a puste, orosiałe drogi.~Hanka prała zawzięcie,
158     4, 40|      udźwignie bez tylachny karwas drogi. Obiecuje, jak zawdy.~-
159     4, 40|            i miedzami dobierał się drogi biegnącej za stodołami.~
160     4, 43|     westchnęła sieroco.~Kajś w pół drogi spotkała Mateusza, leciał
161     4, 45|            się, co nam kaj indziej drogi wypadną.~Rozejrzał się prędko,
162     4, 45|           właśnie lasu i twardszej drogi, Antek odstawił taczki,
163     4, 45|           sobą gęsi szedł środkiem drogi rozpowiadając o podróży.~-
164     4, 46|             że już słońce zaszło i drogi zapchały się stadami pędzonymi
165     4, 46|        czekał Antek, bo skoro jeno drogi opustoszały i ludzie zasiedli
166     4, 47|           kiej odeszli spory kawał drogi, opowiedział.~Mateusz aż
167     4, 48|         wolna ściągali napełniając drogi nad stawem wozami a gwarem,
168     4, 48|            organiścina podniesła z drogi kamień i cisnęła w nią ze
169     4, 48|      przyszła już przyszykowana do drogi i chociaż nieśmiało, pierwsza
170     4, 48|     świtania kole chałupy, szła na drogi, poleciała nawet na Podlesie
171     4, 49|       jakoś, szli bezładnie bokami drogi, bo środkiem był srogi piasek,
172     4, 49|        cicho, ale gdzieś w połowie drogi spotkali Dominikową, szła