Tom, Rozdzial

  1     1, 4 |            co stała w podle niego z Jagusią - zapalił ją wnet, bo już
  2     1, 5 |             aż w końcu spytał:~- To Jagusia Dominikowa?~- Ona ci sama,
  3     1, 5 |          twarz gorzała rumieńcem.~- Jagusia!... Do wspomożenia... biedna
  4     1, 5 |            Maria za te duszyczki... Jagusia!...~Jagna oprzytomniała
  5     1, 6 |            ich na dziewki, żeby ino Jagusia rączków se nie pomazała~
  6     1, 7 |            twarzy.~- A przestań, bo Jagusia płacze!... - zawoła Nastka ~-
  7     1, 7 |            dziewczyny niektóre, jak Jagusia, Józka i Nastka, to obcierały
  8     1, 8 |             prosto z mostu:~- Wasza Jagusia, Macieju, wasza. ~- Bóg
  9     1, 8 |         Najlepsze pole moje!~- Niby Jagusia to wybierek, a nie najlepsza
 10     1, 9 |       pierwsze zapowiedzi starego z Jagusią...~W sobotę to jeździli
 11     1, 10|             sądy radę mu dadzą... Z Jagusią znacie się dobrze... to
 12     1, 11|            poczerniałe ze starości, Jagusia suto przystroiła wycinankami.
 13     1, 11|            przedzie w pierwszą parę Jagusia z Boryną!~Aż światła ustawione
 14     1, 11|           podłogi, a pokrzykiwał, a Jagusią miotał i zawijał, że się
 15     1, 11|             na nic już nie bacząc !~Jagusia, choć mocna była, ale rychło
 16     1, 11|              Zaś po pierwszej izbie Jagusia i Nastka Gołębianka chodziły,
 17     1, 11|      przemawiać do się przez stoły.~Jagusia jedna jakby nic nie jadła,
 18     1, 11|           robią. . .~- By sobie ino Jagusia rączków nie powalała!~-
 19     1, 11|           przy oczepinach.~Najpierw Jagusia musiała wkupywać się do
 20     1, 11|       pilnie trzymały i strzegły, a Jagusia stojała w pośrodku: chciał
 21     1, 12|        wiele między sobą rajcowały.~Jagusia w mężowej komorze wnet się
 22     1, 12|              przy sobie, a Boryna z Jagusią ostali na izbie, by posługiwać
 23     1, 12|         szkło brząkało w kolejkach.~Jagusia zaś cięgiem zapraszała i
 24     2, 13|        dzwonieniem.~Jechał Boryna z Jagusią, sam powoził, konie rwały
 25     2, 14|             w zgodzie z ojcem, a za Jagusią nie latać...boć to i grzech
 26     2, 14|            Jezus! jak bolącej.~- Za Jagusią lata, za Jagusią...~Tchu
 27     2, 14|      bolącej.~- Za Jagusią lata, za Jagusią...~Tchu nie mogła złapać,
 28     2, 15|            jak zadra boląca, tkwiła Jagusia. Obaj oni, a już z dawna,
 29     2, 15|             wyśmiali - że się tam z Jagusią dobrze znali, nieprawda,
 30     2, 16|          wszystkich po dawnemu, ale Jagusia mogła z nim robić, co ino
 31     2, 16|             stojał, co ino nie było Jagusią, w którą jak w ten obrazek
 32     2, 16|            na wiek wieków amen...~- Jagusia, a chodźże, chleb trzeba
 33     2, 16|             Witek kole Józki, tylko Jagusia przysiadała na krótko, bo
 34     2, 16|     omaszczona, a na ostatek podała Jagusia przysmak prawdziwy, bo racuszki
 35     2, 16|             nic przełknąć, choć jej Jagusia niczego nie żałowała i szczerym
 36     2, 17|          się rozlegało, tylko jedna Jagusia, choć była wielce utrudzona,
 37     2, 18|         podejrzeń się nie pozbył.~A Jagusia, że ciężyło jej milczenie
 38     2, 19|             powtarzacie!~- Boryna z Jagusią i dzieuchami! - zauważył
 39     2, 19|          namowom Nastki, czekał, aż Jagusia poprosi, ale ona zaraz po
 40     2, 19|      otrzeźwić, juści, że i Antek z Jagusią tańcowali na przedzie.~Wyszedł
 41     2, 20|     wymyślić. Słuchała tego chciwie Jagusia nie zdradziwszy się jednak
 42     2, 20|       zmieniał swoje postępowanie z Jagusią.~Wszystko powracało do dawnego
 43     2, 20|           kupiła się przed kominem. Jagusia z Nastką przędły, aż wrzeciona
 44     2, 20|         izbie nie było.~- Gdzież to Jagusia?~- Świniom ponieśli żarcie! -
 45     2, 22|              Nadeszła później nieco Jagusia z Józką i Nastką, a z nimi
 46     2, 22|            tego różańca cudowności. Jagusia zaś całkiem nie mogła prząść,
 47     2, 22|             pacierzem dziękczynnym.~Jagusia zaś była jakby wniebowzięta,
 48     2, 22|         karczmie ze swoją kompanią, Jagusia zawinęła się cicho i wyszła
 49     3, 26|   obzierając się strachliwie - jako Jagusia już się na dobre z wójtem
 50     3, 27|           by się w ten czas gdzie z Jagusią zwieść...~Żarło ją to, ale
 51     3, 27| rozsrożonymi oczyma po śpiącej.~Ale Jagusia i tak nie przecknęła; leżała
 52     3, 27|       zapłakanymi, smutnymi oczyma, Jagusia ni pary z gęby nie puściła.~-
 53     3, 28|            wraz zataczając statki z Jagusią.~Tak się to prędko stało,
 54     3, 29|            aby się barzej wysadzić. Jagusia najpierw myła swoje w ciepłej
 55     3, 29|             ta było Józce mierzyć z Jagusią! Pokazywała swoje, w piórkach
 56     3, 29|          chustką przykryte.~Hanka z Jagusią i Dominikową, choć nie mówiły
 57     3, 29|      płachtą, której wręby oblepiła Jagusia szerokiem pasem czerwonych
 58     3, 30|          ino parob tocząc oczyma za Jagusią a robiąc grdyką, gdyż Hanka,
 59     3, 30|             poszła zapraszać.~Ale i Jagusia się wymawiała, że to już
 60     3, 31|   wyprawiali, to mi nie dziwota, co Jagusia do was się całkiem udała,
 61     3, 31|            sad na podwórze poszedł. Jagusia siedziała na progu obory
 62     3, 31|         ojcową stronę, czy już jest Jagusia.~- Skocz no, Józka, po Jagnę,
 63     3, 32|             spoglądając...~- Czy to Jagusia nie wyjdzie do sadzenia? -
 64     3, 32|             oczy wypatrywała...~Zaś Jagusia, idąca wpodle matki, porwała
 65     3, 32|           tak biadoliła, nie, boć i Jagusia czuła się nie lepiej: szła
 66     3, 32|            do tego nie przyszło, bo Jagusia zaraz po kolacji wyniesła
 67     3, 33|            na matczynym ogrodzie.~- Jagusia! - wykrzyknął radośnie.~
 68     3, 33|                wykrzyknął radośnie.~Jagusia podniesła się i strzeliła
 69     3, 33|        ślepie wydrapie za ciebie!~- Jagusia! - ledwie jęknął.~- Do swojej
 70     3, 34|             podziękujecie. Gdzie to Jagusia?~- Dyć jeszcze do dnia pojechała
 71     3, 34|          leży przez kapoty, a pobok Jagusia Borynowa... i śpią se w
 72     3, 35|             iść, ale dojrzawszy, iż Jagusia siedzi nad wodą, przystąpił
 73     3, 35|          nogi trzymała we wodzie.~- Jagusia!... - szepnął cicho, przystając
 74     3, 36|            już pilnowali, a głównie Jagusia, z którą też wyprawiały
 75     3, 36|          zbóż i łąk, i słońca, jeno Jagusia była głucha na wszystko.~
 76     3, 36|             nie mogąc się dogadać z Jagusią, mrukliwą dzisiaj i niechętną,
 77     3, 36|      czyniła, wieś kładła się spać, Jagusia, powróciwszy od matki, zaraz
 78     4, 37|            sama nie praktyk! A jemu Jagusia zapiekała do żywego mięsa,
 79     4, 37|      żałując gardzieli.~- Cichajta! Jagusia bieży! - przyciszył Jambroż.~
 80     4, 37|        przez głębokie szlochania.~- Jagusia sypiała u matki, bo stara
 81     4, 37|            pleciony wsparta stojała Jagusia, jakoś smutnie wzdychająca.~-
 82     4, 37|            se był sprawił na ślub z Jagusią, portki pasiate i buty prawie
 83     4, 37|          węgliki jagód jałowcowych.~Jagusia przyszła od matki dopiero
 84     4, 37|          najrzewliwiej zanosiła się Jagusia, którą tak cosik sparło
 85     4, 37|             cicho, pusto i smutnie.~Jagusia tłukła się po swojej izbie
 86     4, 38|           zaś kiej przystanął przed Jagusią i zabrzęknął w tacę, podniesła
 87     4, 38|          swoją mizerną złotówczynę.~Jagusia plątała się kajś niedaleko
 88     4, 38|        Jędrzych przytwierdzał, jeno Jagusia chodziła oczami po świecie,
 89     4, 38|           się też kajś zapodział, a Jagusia nie pokazała się jeszcze
 90     4, 39|           bocznych ławkach, a tylko Jagusia z matką klęczały przed samym
 91     4, 39|            poszli prosto ku domowi. Jagusia wiedła matkę na ostatku,
 92     4, 39|        izbie i chrząkał raz po raz. Jagusia siedziała czegoś chmurna
 93     4, 39|               Wszyscy czekają, to i Jagusia może.~- Pewnie, że musi,
 94     4, 39|              Dominikowa pojechała z Jagusią do sądu, pono skarżyć was
 95     4, 39|             Źleście sobie poczęli z Jagusią! Już na was wniesła skargę,
 96     4, 40|           ociężony spominkami, gdyż Jagusia przychodziła mu na pamięć,
 97     4, 41|         zawołał ze złością:~- Nie z Jagusią macie sprawę, nie wygonicie
 98     4, 41|            czekają! A już najbarzej Jagusia...~I kieby przędzę rozsnuwała
 99     4, 41|          twarz, zdało mu się, że to Jagusia, więc chociaż pogadywał,
100     4, 41|            z motyczką do kapusty.~- Jagusia! - zawołał zrównawszy się
101     4, 41|            w głowie się mąciło.~Ale Jagusia jakoś nie przychodziła.~
102     4, 41|            jako znowu spiknął się z Jagusią; ale co oko miała bystre,
103     4, 42|         bojał, pilnowali me i zrazu Jagusia też odradzała - rozpowiadał
104     4, 42|             Jagna cię nie wydała?~- Jagusia przeciek nie stoi nam na
105     4, 42|     niedzielę już od wczesnego rana Jagusia raz po raz wymykała się
106     4, 42|     częstował, a skoro się pokazała Jagusia, sielnie się z nią stowarzyszał,
107     4, 43|            nikogo, zajrzała do niej Jagusia przynosząc całą garść karmelków,
108     4, 43|            błogosławi! - westchnęła Jagusia, jakby z cichym żalem, przyglądając
109     4, 43|        wiary.~Wróciły pod chałupę i Jagusia wysupławszy z chusteczki
110     4, 43|            frasobliwie po głowie, a Jagusia zapatrzyła się na Lipce,
111     4, 43|            wcześnie wyruszać.~Tylko Jagusia została jeszcze na przyźbie,
112     4, 45|             stał Jasio organistów z Jagusią.~Przetarł oczy, całkiem
113     4, 45|             jeno se medytujący.~Ale Jagusia dobrze już znała te samotne
114     4, 45|             Dominikową a patrzeć za Jagusią zwijającą się po izbie i
115     4, 45|             plecami i splunęła.~Ale Jagusia, zapatrzona kajś przed się,
116     4, 45|           prześpiegi trop w trop za Jagusią, kiej te gończe za zajączkiem.~
117     4, 45|           gończe za zajączkiem.~Ale Jagusia, chociaż na każdym kroku
118     4, 45|            i rada zapraszała, że to Jagusia chętna była do pomocy przy
119     4, 45|            i osełkę świeżego masła.~Jagusia wysłuchiwała zawdy tych
120     4, 45|           czekający.~Takie to miała Jagusia te krótkie, nagrzane, jasne
121     4, 45|             powtarzała z dobrością.~Jagusia jeno się uśmiechała, pełna
122     4, 45|         swobodnie, prawie żartem:~- Jagusia to co dzień ładniejsza...~-
123     4, 45|   prześmiechu radości.~- I naprawdę Jagusia nie chce iść za mąż?~- Ani
124     4, 45|          obejrzał się i przystanął.~Jagusia szła za nim o parę kroków.~-
125     4, 45|             cieniu i zaczął czytać, Jagusia kucnęła naprzeciw i wsparłszy
126     4, 45|      wezbrany dziwną słodyczą, lecz Jagusia, chociaż wpatrzona była
127     4, 45|            poleciał prawie w dyrdy.~Jagusia też poszła ku wsi, ale dziwnie
128     4, 46|                         Rozdział 10~Jagusia zaraz na wstępie pomiarkowała,
129     4, 46|             lecąca kajś Pryczkówna.~Jagusia przyśpieszyła kroku, w niemałej
130     4, 46|        Jędrzych pilnował na drodze, Jagusia cięgiem wyzierała w opłotki,
131     4, 46|            na plecy chciał iść, ale Jagusia naparła się ponieść za nim
132     4, 46|            rozsiadając między nimi. Jagusia zwaliła toboł i przysiadła
133     4, 46|            smutek przejmował serca.~Jagusia zapłakała cichuśko, nie
134     4, 46|           tę mać żegnaną na zawsze.~Jagusia jaże się zaniesła szlochaniem,
135     4, 46|            wsi wracał tylko Antek z Jagusią, tamci zaś przepadli kajś
136     4, 47|           procesów!~- Prawda to, że Jagusia zapis oddała Hance? - pytał
137     4, 47|              takiemu psu! Idź se za Jagusią! - zawrzeszczała przyskakując
138     4, 47|         domu, a wkrótce przyleciała Jagusia, przywarowawszy kajś w kącie
139     4, 47|     zapłakał.~Poleciała wnet za nim Jagusia i chociaż sama była pełna
140     4, 47|         sobie poradzi nos obetrzeć!~Jagusia podniesła na nią zapłakane
141     4, 47|             darła się na cały głos.~Jagusia buchnęła płaczem, wypadła
142     4, 48|         łajdus najgorszy we wsi..~- Jagusia! Najgorszy we wsi! - Nie
143     4, 48|             nigdy nie uwierzę, żeby Jagusia była taka podła, nigdy...~-
144     4, 48|          Jak mama uważa. Ale jeżeli Jagusia taka najgorsza, to czemu
145     4, 48|           zanieś Dominikowej, niech Jagusia upierze. Ale kto to był
146     4, 48|                  takusieńką, jak ma Jagusia, obaczysz... ino mi nie
147     4, 48|           to zjawiała się przed nim Jagusia niby żywa, że zrywał się
148     4, 48|           przed progiem oko w oko z Jagusią, szła z matką i ujrzawszy
149     4, 48|             nieraz siadywali wraz z Jagusią.~Juści, co ani tknął oczami
150     4, 48|          się na ogrody Dominikowej.~Jagusia właśnie podbierała ziemniaki
151     4, 48|         wzdychała długo i ciężko.~- Jagusia! - zawołał lękliwie.~Pobladła
152     4, 48|     diamentami modre nieba oczów.~- Jagusia! - wyrwało mu się kajś spod
153     4, 48|          się bez oporu, z pokorą...~Jagusia szła za nimi jakby urzeczona,
154     4, 48|            zakrzyczała wzgardliwie.~Jagusia obejrzała się dokoła, całkiem
155     4, 48|  przecierpiała! - wyrzekła poważnie Jagusia i posłyszawszy sygnaturkę
156     4, 48|         ozwała się po chwili Hanka.~Jagusia posłyszawszy nowinę wypadła
157     4, 48|        szarych, duszących obłokach.~Jagusia szła z matką i z drugimi,
158     4, 49|           zgoła nie do wytrzymania, Jagusia bowiem łaziła kiej nieprzytomna
159     4, 49|       dzieci pędziła do roboty, ale Jagusia była jakby głucha na wszyćkie
160     4, 49|         kolacji, kiej ostała sama z Jagusią, przywarła drzwi do sieni
161     4, 49|         więcej pastwić nad nią, zaś Jagusia wzięła się prasować jakieś
162     4, 49|             wielce zachętliwie, ale Jagusia się nie odezwała ani słóweczkiem,
163     4, 49|             wyłup je i ciśnij psom! Jagusia, mówię wam, to gorsza od
164     4, 49|       rozbitym łbem i nieprzytomny.~Jagusia była zaparta w alkierzu,
165     4, 49|                ścierpcie ino...~Zaś Jagusia w postronkach, na gnoju,
166     4, 49|      zgryzota! - szepnął Mateusz.~- Jagusia chora jeszcze? Powiadały,