Tom, Rozdzial

  1     1, 3 |       młódka najczystsza a pójdzie choćby za dziada spod kościoła...~-
  2     1, 3 |         świecie! Za wszystko płać, choćby i za to dobre słowo! Źle
  3     1, 4 |         portki i koszulę... Kożuch choćby i z pięć...krótki będzie...
  4     1, 4 |           ciekawości nie grzech, a choćby i ten kieliszek wypić z
  5     1, 5 |      wyspać się jeszcze można było choćby i na oba boki.~Hej ! Jesień
  6     1, 5 |          tego razem, że niektóren, choćby i z półwłókowych, ciężko
  7     1, 5 |          pójdę i służbę se znajdę, choćby i na furmana do cugowych
  8     1, 5 |           i więcej, robotny parob, choćby i za dwóch, gospodarskiego
  9     1, 5 |            wziąć i taki, co siedzi choćby i na włóce... warta tego...~-
 10     1, 5 |           parobka.~- A to my sobie choćby na ten kieliszek słodkiej
 11     1, 5 |           najlepszy zięć prosi, to choćby i całą kwartę - przekpiwał
 12     1, 5 |          spodoba, to z wódką poślę choćby jutro.~- Ślijcie, a bo ja
 13     1, 6 |           koło żyta pod górką...~a choćby i ze sześć morgów zapisał...
 14     1, 6 |          niechby tylko chciała, to choćby wszystkie na jedną noc się
 15     1, 7 |          ale poczuła dziwną ochotę choćby tym nożem ją żgnąć, bo cała
 16     1, 7 |         Złapać takiego i całą kupą choćby zabić, to i kary, nie ma,
 17     1, 8 |           A tyla dzieuch siedzi... choćby i te siostrzyne...~- A moje
 18     1, 8 |           powrózek, a z takiego to choćby i smok, a nie zerwie się...
 19     1, 8 |    trzymała, a jak było potrza, to choćby i po stołku, a do kudłów
 20     1, 8 |            zapiszę...~- Kiedy?~- A choćby i jutro! Nie, w sobotę na
 21     1, 10|            że więcej nie ścierpię! Choćby i zbój, choćby i ukrzywdziciel,
 22     1, 10|           ścierpię! Choćby i zbój, choćby i ukrzywdziciel, ale że
 23     1, 10|        chcą, a rąbać nie pozwolą i choćby całą wsią iść przyszło,
 24     1, 10|           postanowiła zatem czekać choćby i do nocy; Hanka narządziła
 25     1, 10|         taka straszna tęskność, że choćby głową tłuc o ścianę i ryczeć
 26     1, 10|            kradnie - a to kijem go choćby i na śmierć zakatrupię !~
 27     1, 11|            tylko gdzieś przed się, choćby w cały świat... ale gdzie?
 28     1, 11|            pijanemu łacno wygrażać choćby i Panu Bogu! - zawołał młynarz
 29     1, 11|       zgoda rosły między ludźmi!~- Choćby jeno na ten czas weselny,
 30     1, 11|            ile komu było potrza, a choćby i tę najlepszą sosnę czy
 31     1, 11|         pokrzykami i mocą taką, że choćby w stu na tysiące iść, że
 32     1, 11|           w stu na tysiące iść, że choćby świat cały porwać, sprać,
 33     1, 12|           wnet ci boki podkrzepię, choćby i czystym owsem...~Milknął
 34     1, 12|           i żona pyskata, to wezmą choćby i pół świata."~Wójt przysiadł
 35     2, 13|           wszelkiej mocy wyzuta.~- Choćby i ten najlekciejszy wiaterek,
 36     2, 13|           żałowałaby pazurów, a to choćby kulasy po łokcie urobić,
 37     2, 13|            serce nie lunęły z niej choćby i poniewoli! - Nie, taiła
 38     2, 13|         skory i do ugwarzania się, choćby i z kobietą swoją, ochoty
 39     2, 13|    rozczapierzały taką złością, że choćby na całą wieś, a gotów się
 40     2, 13|         Jezu, inaczej mają drugie, choćby i te komornice, a lepiej. -
 41     2, 13|          choć proszą, nie idzie, a choćby i ten złoty groszy dwadzieścia
 42     2, 13|             może od Godów dostanę, choćby ~na rataja, a pójdę, byle
 43     2, 14|        ojcowej chałupy, by zajrzeć choćby ino w opłotki, by choć oczy
 44     2, 14|          cicho.~- Niech przyjdzie, choćby jutro. Co to wam. czego
 45     2, 14|           czy paszy dla jałówki, a choćby i te parę złotych - znajdzie
 46     2, 14|      robotę la ciebie przy tartaku choćby i od jutra, a płaci dwa
 47     2, 15|          znojnej pracy.~I czy mróz choćby i największą skrzytwą prażył,
 48     2, 15|       wylegiwać - wylegiwałby się, choćby się tam nie wiem co stało.
 49     2, 15|           mógł mi zwlec z grzbietu choćby ten kożuch ostatni... Mówię
 50     2, 16|     świecie, że człowiekowy rozum, choćby i największy, a nie wyrozumie,
 51     2, 16|      chłopom trza komornego szukać choćby w karczmie, by przy pieczeniu
 52     2, 16|  wysiedzieć! Daj, Jaguś, Pietrkowi choćby chleba, bo przemarzł na
 53     2, 16|            nim pomówiła raz jeden, choćby przy świadkach, choćby...
 54     2, 16|             choćby przy świadkach, choćby... a to już ani dziś, ani
 55     2, 16|       Maciej ;~- To pyskujże sobie choćby przed całym światem, kiej
 56     2, 16|         cicho:~- Dajcie kąt jaki i choćby to, co psu wyrzucicie! Zmiłujcie
 57     2, 16|          stworzenie, trawka kużda, choćby i ta najmarniejsza, kamuszek
 58     2, 17|      gotowa była lecieć i drzeć go choćby tymi pazurami! Nie zniesłaby
 59     2, 18|            Bojam się...~- Przyjdź, choćby godzinę abo i dwie, a czekał
 60     2, 18|    Poderwało ją cosik i niesło, że choćby w cały świat, zaraz, w ten
 61     2, 18|           jutro go zrucić i wybrać choćby Jambroża, jedna by z nich
 62     2, 19|          robotne i zapamiętałe, że choćby pół ćwiartki ziemniaków
 63     2, 19|          może sobie spokojnie ciąć choćby i wszystek las.~- Nie trza
 64     2, 19|        wszystko w garści dzierżą i choćby na tę minutę, a nie popuszczą,
 65     2, 20|       rzekł po długim namyśle.~- A choćby od jutra zaczynać! Tną już
 66     2, 21|           serca i tak szarpały, że choćby krzyczeć wniebogłosy, a
 67     2, 21|      zajrzyj do mnie którego dnia, choćby jutro. Miarkuję, że musi
 68     2, 21|              To idź, córko, bieżyj choćby zaraz jutro, staw mu się,
 69     2, 21|       dzieci i pójdzie do starego, choćby Antek nie wiem jak zakazywał,
 70     2, 21|            nie wiem jak zakazywał, choćby ją nawet skatował, nie posłucha
 71     2, 21|        poczuła niezmożoną do walki choćby z całym światem, nie wahała
 72     2, 22|       dobre wynagradza i o niczym, choćby na ten przykład o koniu
 73     2, 22|            takim, nie przepomni.~- Choćby i ten robaczek wiercący
 74     2, 22|            zaskrzeczał zły.~- Dam, choćby i zaraz!~Napisali cyrograf,
 75     2, 23|          dokąd i kędy, byle dalej, choćby w samą najgłębszą noc, aż
 76     2, 24|       Złapał, ale na czym innym, a choćby i widział podpalanie, świadczyć
 77     2, 24|          głównie zaś po mięso albo choćby po ten kawał kiełbasy lub
 78     2, 24|      zresztą nie mogła się przemóc choćby na to jedno słowo do niego,
 79     2, 24|              Przychodźże częściej, choćby i co dzień, nie wiada, co
 80     2, 24|     wyciepnę!~- Spróbuj ano, tknij choćby, a obaczysz! - warknęła
 81     2, 24|          wszystko, zdecydowany iść choćby do chałupy - już był na
 82     2, 24|          między ludzi, posiedzenia choćby przed jakim ogniem, że do
 83     2, 25|             iż była gotową uciekać choćby w cały świat!~Ale gdzie
 84     2, 25|      szukać...~- Juści, przódzi to choćby na całą noc się nie bojałaś,
 85     3, 26|           parę chłopów, że dojrzał choćby i najdalsze kraje pól; wszystko
 86     3, 26|            światłem i pokropieniem choćby w kruchcie! Juści, że i
 87     3, 26|         drogi, a podobien się zdał choćby i do dwora jakiego, przez
 88     3, 26|           inaczej. Pan Jezus karze choćby za takie śmiertelne grzechy,
 89     3, 26|         pierzyna już wywietrzona i choćby jutro a zaniesie się ją
 90     3, 27|         pazury wpadło, to porywał, choćby i stary postronek albo kawał
 91     3, 27|       wstawać i o północku, lecieć choćby na dziesiątą wieś, jeśli
 92     3, 27|           a nikaj żadnego parobka, choćby na lekarstwo!~Że już ni
 93     3, 27|          do Jambroża, niech jutro, choćby i po mszy, a przychodzi
 94     3, 28|       zapłać za dobrość, w porę to choćby odrobkiem odpłacę.~- Ze
 95     3, 28|            przychodzi, na inszych, choćby rodzonych, piesków się ano
 96     3, 28|       kamień, broni się przed sobą choćby tą złością na cały świat,
 97     3, 28|          misce brzuchowi folguje i choćby ciepłym kożuchem uszy odgradza,
 98     3, 28|      odrobek albo dobry precent, a choćby pierzynę Żydowi sprzedać,
 99     3, 29|         inszej, codziennej roboty, choćby na ten przykład z dzieciskami,
100     3, 29|       wezmą do kozy, do oczu stanę choćby największemu urzędowi i
101     3, 29|          było potrza, i w robocie, choćby najcięższej, pomagał, bo
102     3, 29|          kto poredził oczy zmrużyć choćby na pacierz, gdyż chałupy
103     3, 29|      ocalenie...~- Juści, prawda i choćby prosię przedam, a na mszę
104     3, 29|      łakoma była na przyodziewę.~- Choćby ze trzydzieści złotych!
105     3, 29|         Przewodów?~- Hale, kiej mi choćby w tej godzinie potrzeba!~
106     3, 29|    warknęła w sieni.~- Palcie i wy choćby całą noc! - odpowiedziała
107     3, 29|           bo żeby najbiedniejszy i choćby na bórg albo za tę ostatnią
108     3, 30|          pierwszy Pietrek.~- Zaraz choćby, po śniadaniu.~- Jagustynka
109     3, 30|          bron kują.~- Mogli ukraść choćby i z kuźni Michałowej.~-
110     3, 30|       tumult, w pijatykę nawet, że choćby w samo zatracenie, hej!...~
111     3, 31|         chałupie teraz się przyda, choćby gęsi popaść albo za krowami
112     3, 31|     chciało, przeciągać albo tulać choćby i po tych trawach mokrych,
113     3, 31|      ukradła. Takiej nie upilnuje, choćby jej na ręce patrzał, a chcecie
114     3, 31|               Dam wam swoich koni, choćby na cały dzień, jeno mi ich
115     3, 32|         zabijaki, a niech się jawi choćby i ta najgorsza pokraka,
116     3, 33|         obaczenia świata i wypicia choćby tego kieliszka.~Każden miał
117     3, 33|       matka rada by z nim przepiła choćby całego cielaka, bych go
118     3, 33|         milej by pomrzeć, milej... choćby nawet w tej komorze po jałówce...
119     3, 33|            trudno było wymiarkować choćby i jedno słowo. Dopiero Mateusz,
120     3, 33|       sobie inaczej i przedać musi choćby za bele co - twierdził Grzela.~-
121     3, 33|           potem to już se poredzi, choćby i do tej Hameryki... nie
122     3, 34|        pieniędzy i Miemcy je dadzą choćby jutro, niech się tylko zgodzi...
123     3, 34| chrzypliwie:~ ~Nie boję się wilka, choćby było kilka!...~Nie boję
124     3, 34|               Nie boję się chłopa, choćby było kopa!... ~ ~
125     3, 35|         iść! Kapoty się uwieszę, i choćby mi kulasy obcięli, a nie
126     3, 35|           teraz gotowa na nowe, bo choćby przyszło najgorsze, to już
127     3, 35|   pieniędzy i pojedziemy po Antka, choćby jutro albo we wtorek.~-
128     3, 35|            nie ciąga... a siedź se choćby do jutra! - rozgniewał się,
129     3, 35|          groncie robi!~- Bo drugi, choćby i dziedzic, a nawet tej
130     3, 35|     murowańce, a chyta się i zboża choćby na pniu... bydło też pada
131     4, 37|      niechta chudziak rozeprze się choćby po śmierci - powiedział
132     4, 37|         porywczo:~- A pyskuj sobie choćby przed całym światem; widzisz
133     4, 37|           przepomnij ni postronka, choćby były księże, bo nie przepuszczą
134     4, 38|           sposób się było docisnąć choćby nawet do drzwi kościelnych,
135     4, 38|            Bo wolę sprzedać swoim, choćby za pół darmo - zapewniał
136     4, 38|            szeptała spłoniona.~- I choćby w karczmie wyprawię, a matki
137     4, 38|          któryś.~- Mówił, co gotów choćby jutro. Zgodzimy się na jedno,
138     4, 39|         papierem:~- Udław się nimi choćby na śmierć!~I nie bacząc
139     4, 40|        jastrząb musi się pożywić i choćby ta glista najmarniejsza.
140     4, 41|          wielce.~- Przyjdź, Jaguś, choćby do północka czekał będę...~-
141     4, 41|            lecieć za nią i brać ją choćby na oczach wszystkich...
142     4, 41|            tym, żeby Antek uciekał choćby jutro, to znowu radził pozostać
143     4, 41|          niego zapłakane oczy.~- A choćby do samej Hameryki! Poszłabyś
144     4, 41|           co niejeden gotów czekać choćby do słońca, jakbyś wiedział!
145     4, 41|         się zjadliwie.~- A to leć, choćby nawet do Żyda, leć! - wykrztusił.~
146     4, 41|       wszystko i uciekać we świat, choćby do Hameryki, stanęła przed
147     4, 41|        dzieciom porozbijam, a sama choćby do studni! Prawdę mówię,
148     4, 42|            Mój Jezu, kiedy to dasz choćby jednego - pomyślał.~Wachnik
149     4, 42|            szeptała wzruszona.~- A choćby dobrym słowem - odparła
150     4, 43|           sadach bojąc się wyjrzeć choćby do ogrodu, ale jakoś w samo
151     4, 45|            niełacno tera wyciągnąć choćby co niebądź od chłopów...~
152     4, 45|       wygrażając kijem i gotów już choćby do zabijania.~Strażnicy
153     4, 45|           zadrgał listek ni trawka choćby najmarniejsza, jakby w oną
154     4, 45|             kaj się nieść do niego choćby jeno tą myślą radosną; krążyła
155     4, 45|           jednym weselem, a bratem choćby i ten stwór najmarniejszy!
156     4, 46|         naparła się ponieść za nim choćby do boru. Nie sprzeciwiał
157     4, 46|               prowadźcie jeno... a choćby na śmierć pódę, pódę...~-
158     4, 47|      dziewosłęby i sprawiaj wesele choćby zaraz po żniwach.~Nie poszło
159     4, 48|          wieki i wydarła ze serca, choćby wraz pęknąć miało... - Oczy
160     4, 48|          jakby śladów jego kroków, choćby cienia po nim, choćby tej
161     4, 48|      kroków, choćby cienia po nim, choćby tej grudki ziemi tkniętej
162     4, 49|            pasem, roboty starczyło choćby i na dziesięć rąk, a tu
163     4, 49|          ledwie już wybełkotała:~- Choćby świętemu, a nie przepuszczą!~
164     4, 49|          przestali cię napastować! Choćby i Mateusz, też nie do pogardzenia,
165     4, 49|           spytajcie się kogo bądź, choćby z Modlicy, a dowiecie się
166     4, 49|        sypało niezgorzej i każden, choćby najbiedniejszy, hardo podnosił