Tom, Rozdzial

  1     1, 2 |        Antek, urąb no pieńków, bo sama nie poradzę-prosiła nieśmiało
  2     1, 2 |        nie śmiała powtórzyć i już sama poszła udziabywać trzaski
  3     1, 2 |   zdychała a skamlała, coby ją za samą warzę a kąt do spania wziąć,
  4     1, 3 |        śniadanie~- Józka! A mięso sama przedawaj. Jutro niedziela,
  5     1, 3 |         siły, drzewo przy drzewie sama sosna prawie, a często dąb
  6     1, 3 |   wszystko a prawdę.~- Prawdę?... Samą czystą kiej szkło prawdę
  7     1, 3 |         dziedzice.~- Hale, świnia sama poszła za nim, głupi uwierzy,
  8     1, 4 |     Drzazgowej Woli, a w pośrodku sama Częstochowska w złocistym
  9     1, 4 |       urągliwie Boryna.~- Takutka sama kiej księża - powiedział
 10     1, 4 |         ni niczego nie wymiarkuje sama, ino żyje se jako ten cień
 11     1, 5 |   komornicy też szli, a i biedota sama -najemnicy takoż ciągnęli,
 12     1, 5 |              I... co za pochowki, sama biedota mrze, a ledwie parę
 13     1, 5 |      Jagusia Dominikowa?~- Ona ci sama, ona - powiedział Boryna
 14     1, 5 | wykrzyknęła rozwijając wstążkę tę samą, co się jej tak podobała. -
 15     1, 7 |           strunach, że nuta jakby sama wychodziła... pobożne pieśnie
 16     1, 7 |          i wyszedł naprzód. Jaguś sama szła do domu, bo inne mieszkały
 17     1, 8 |            na ten sad, com go ano sama szczepiła, to synowa wywarła
 18     1, 8 |         stać mnie na to, obaczysz sama... naści...a już by la ciebie
 19     1, 8 |           w głos, aż posłyszeli i sama Dominikowa dała mu wódki,
 20     1, 9 |           bolenie, nic jej śmierć sama...~Hej! Bo ino płakanie
 21     1, 10|        polach.~- Przeciech zawżdy sama chodziła...- Zna dobrze
 22     1, 10|         wykręcił tylko, a ona już sama trafiła na plebanię... -
 23     1, 10|           powie, co robić!... Nic sama nie rób i nie miarkuj, boś
 24     1, 11|          musiała wszystko... Tak, sama chciała tego, a teraz, a
 25     1, 11|       teraz ostanę kiej ten palec sama jedna!...~- A bo to chłopaki
 26     1, 11|         mocniej cię kijem zleje...sama go obetniesz potem... Znałam
 27     1, 11|           o gnat objedzony!~- Nie sama bieda, nie, zły to ćmę na
 28     1, 11|          jej chycić nie mogli, aż sama im właziła w ręce, bych
 29     1, 11|           by podawali gorzałkę, i sama jęła częstować, przepijać
 30     1, 12|     śpiewał zapamiętale ciągle tę samą śpiewkę.~Pobiegł do Jagustynki,
 31     1, 12|     cisnęła ramionami i poszła.~- Sama głupia, ani wie, co powiada... -
 32     2, 13|          wodopojów.~Dopiero przed samą świętą Łucją przyszła odmiana.~
 33     2, 13|        niech kobieta zabiega, ale sama czysta krzywda go piekła
 34     2, 13|           wrzaski szły stamtąd, a sama przygarniała się nieco,
 35     2, 13|          dzieje! A ty, człowieku, sama bierz wszystko na swoją
 36     2, 13|          wszystko na swoją głowę, sama cierp, wydzieraj się, turbuj,
 37     2, 13|        ludzie...krowa kiej obora, sama skóra warta z dziesięć rubli...
 38     2, 13|    biednemu wiater w kłęby wieje! Sama to ostanę, co? - podnosiła
 39     2, 14|       przeszkadza, wielka pani, a sama kiej w chlewie siedzi. ..~-
 40     2, 14|           pilnować .~ci pilnować:~Sama się zabrała do śniegu i
 41     2, 14|           mi się, co nie udźwignę sama wełny.~- Odeślę wam przez
 42     2, 14|         na poniewierkę nie dam ni sama nie pójdę... toć to ich...
 43     2, 14|   Przyszedł dopiero wieczorem, na samą kolację, ale był taki zbiedzony,
 44     2, 15|          tartaku, któren stał nad samą rzeką, węgłem ino przywarty
 45     2, 15|          w dyrdy pospieszał, bo i sama robota poganiała.~O dobrym
 46     2, 15|          buciarami nie hałasował, sama boso chodziła po izbie,
 47     2, 16|       prawdę mówię, nie widziałam sama, to i nie przysięgnę na
 48     2, 16|      zaganiała cierpkimi słowy, a sama szła niby to zajrzeć na
 49     2, 16|          jak... rodzone dzieci... samą mię ostawiły i bez tej okruszyny
 50     2, 16|           były Mu bratami. - A ta sama gwiazda, co i dzisiaj świeci,
 51     2, 16|             rzuciła Jagustynka.~- Sama mu powróci, sama, bo duszy
 52     2, 16|    Jagustynka.~- Sama mu powróci, sama, bo duszy widno jeszcze
 53     2, 16|      Modlicy, cherlaki i mizerota sama; w łatanych siwych kapotach,
 54     2, 17|      niczego nie rozeznaje, a ino sama dusza się wyprzędza ze wspominek,
 55     2, 17|        słońce się ubiera - a tyla sama jest, co te odbicia na wodzie
 56     2, 17|   garnczek wsadzałyśmy razem, ale sama ucinałam, to la mnie zakwitła!... -
 57     2, 17|           nią kiej w te dwa woły, sama jedna robiła wszystko, a
 58     2, 17|        pobił, dobrze, jeszcze bym sama dołożyła! - syknęła zawzięcie.~-
 59     2, 17|    dopiero w nocy, a ona zostanie sama i o zmroku - o zmroku wyjdzie
 60     2, 18|      samiście to wymyślili, co?~- Sama, a dyć każde dziecko we
 61     2, 18|           po skopki do dojenia.~- Sama wydoję, odpocznij se, kiedyś
 62     2, 19|         się z osobna, że to młódź sama była i co najpierwsza we
 63     2, 19|          powstrzymując łzy.~- Idź sama, nie pójdę z tobą! Mówię
 64     2, 19|          nachylił się do niej i w samą twarz powiedział: - Żeby
 65     2, 20|      winowata? Wyście ostawili ją samą i poszli pić do alkierza,
 66     2, 20|          wam ją podtykałam ni ona sama! Mogła se iść za każdego
 67     2, 20|        moje są tam szmaty, to już sama se przypilnuję! - powiedziała
 68     2, 20|            a nie czekając na męża sama poszła do kościoła, wystając
 69     2, 20|       poczuł sam w trzewiach taką samą nienawiść zimną, mściwą
 70     2, 21|            aż dźwigać go musiała, sama ledwie mogąc się utrzymać
 71     2, 21|   widziała tylko siebie i dzieci; sama się czuła gotową do stanowienia
 72     2, 22|           ma moc rozgrzeszania... Sama pójdę po tego kostyrę do
 73     2, 22|          moment Bogu ducha oddał. Sama Najświętsza zamknęła mu
 74     2, 23|        kędy, byle dalej, choćby w samą najgłębszą noc, aż tam,
 75     2, 23|           z oczu, i świat cały, i sama pamięć o nim, aż przepadli
 76     2, 23|           zsuwały się bezsilnie w samą głąb przerażenia i dusza
 77     2, 23|        jakąś dróżką, która się im sama nawinęła pod nogi; szli
 78     2, 24|       kiedy bądź zasłyszała abo i sama stworzyła na nią: wszystkie
 79     2, 24|          kryła się z nawrotem, że sama Jagustynka obrządzała gospodarstwo,
 80     2, 24|           wdowa, to juści, że już sama muszę się poturbować o dzieciach
 81     2, 24|           się jej widział, aż się sama temu dziwowała, a choć czasami
 82     2, 24|         wieźć na saneczkach, boby sama nie udźwignęła, a jeszcze
 83     3, 26|        powiewały białe firanki, a sama młynarzowa siedziała przed
 84     3, 27|        łysuli nie dawaj, niech ją sama pasie - dodała twardo, bo
 85     3, 27|        jak było, a może w pacierz sama już dojrzała przy ojcowym
 86     3, 27|         na swoją głowę!~Przeciech sama ostała kiej ten kierz na
 87     3, 27|         by się z nimi zabawiał, a sama poszła zajrzeć do Boryny.~
 88     3, 27|       codziennym podjudzaniem, bo sama z siebie to by może rychło
 89     3, 27|         teraz jest jak ten kołek, sama, nikt jej nie podpatruje,
 90     3, 27|         do kościoła.~Hanka ostała sama, nastawiła obiad, przyogarnęła
 91     3, 27|    wszystkiego dostanie u Jankla, sama tam zaraz pójdę i przyniesę.~-
 92     3, 28|         ręce zaczepić ! Uradzę to sama wszystkiemu !~Westchnęły
 93     3, 28|    chciała: nie na swoim jestem i sama oganiać się muszę kiej od
 94     3, 28|         żałoście biją do głowy, a sama nie miarkuje, co się z nią
 95     3, 28|   podwórze.~- A przyłóż kulasów i sama se izbę wyporządź!... widzisz
 96     3, 28|       opóźnianą, że Józka, a to i sama Hanka cięgiem odbiegały
 97     3, 28| wyskakiwały na izbę.~Prawie przed samą północą skończyli, a Jagustynka
 98     3, 28|         Rocho, któren akuratnie w samą porę nadszedł, że Hanka,
 99     3, 29|        Przy rumowisku ostała jeno sama rodzina i właśnie medytowali,
100     3, 29|        Wielka szkoda, ale cóż?... sama potrzebuję grosza na święta.
101     3, 29|           Jagny nie wymienić...~- Sama pójdę, da Bóg, że mi się
102     3, 29|       będzie brać do porządków.~I sama też legła rychlej niźli
103     3, 29|        Józkę z dziećmi i parobka; sama później miała nadejść. Ubrana
104     3, 30|         szykowania konia i bryki, sama zaś zajęła się przygotowaniem
105     3, 30|          piskiem pucowała dzieci, sama się też we świąteczne szmaty
106     3, 30|     słodkiego.~Dopiero kiej się i sama ogarnęła, zwołała wszystkich
107     3, 30|        Hanka nie żałowała nikomu, sama jeszcze przyniewalając do
108     3, 31|   Przeciek z rozmysłu nie głodzi, sama nieczęsto naje się do syta,
109     3, 31|   rozegnała wszystkich do roboty. Sama jeno w izbie ostała nasłuchując
110     3, 32|           nie stowarzyszy.~- Bo i sama kulasów nie żałuję! - powstała
111     3, 32|         No, cicho, głupia, cicho! Sama widzisz, co się tu wyrabia...~-
112     3, 32|       barłóg Pietrkowy zaryczała, sama nie wiedząc laczego.~Tak
113     3, 32|     przeciek na wszystkim świecie sama jest jako ten kołek!... -
114     3, 32|    srogimi ślepiami. Dobrze, co w samą porę Witek przyleciał zwoływać
115     3, 32|       Droga kręciła się miejscami samą krawędzią pól, że chłopy
116     3, 32|           z kupy i w las pognała, sama nie wiedząc, co się z nią
117     3, 32|         szlochów radosnych, a oto sama iść musi, z dala od ludzi
118     3, 32|          w tym nie ostała dzisiaj sama jedna, bo ano Jaguś tak
119     3, 33|          choć ma całe sto złotych samą koprowiną, wałkoń, pod pierzyną
120     3, 33|      smacznie.~Słońce wisiało nad samą chałupą, przypołudnie zrobiło
121     3, 33|         Wiedziano jeno dobrze, że sama Kozłowa całe dnie latała
122     3, 34|        napitki wynosił.~Że prawie sama młódź przepełniała karczmę,
123     3, 36|            Kosiarze siedzieli nad samą rzeką, pod kępą olch wyniosłych,
124     3, 36|    kamieniem zaległa przy mężu.~- Sama ich przypilnuję, to moje
125     4, 37|    wszystkiego.~- Prawda, czym to sama nie praktyk! A jemu Jagusia
126     4, 37|          i tak rzewliwie, jaże ją sama Hanka sprowadziła do izby
127     4, 38|          miarkuję, coś go do tego sama przyniewoliła.~- Przelewa
128     4, 38|       juści, ojca morzę głodem, a sama to se używam kiej dziedziczka.
129     4, 38|        spostrzega brata. Chodziła sama, dziwnie smutna i zgnębiona.
130     4, 38|          wyciągał, że w końcu już sama jedna łaziła po wsi. Długo
131     4, 39|           znacie wszyćko niźli ja sama! - wyrzekła z przekąsem,
132     4, 39|          na śmiertelną koszulę.~- Sama pierzyna ważyła bez mała
133     4, 39|    poniesła w pole.~A kiej ostała sama i uspokoiła się nieco, jęła
134     4, 40|        drodze, to nawet jakby pod samą chałupą. Nasłuchiwała z
135     4, 40|           garści, która się jakoś sama nawinęła, poszła w podwórze.~
136     4, 40|   wyprawia! - westchnęła, lecz ją samą przejęły jakieś ciągotki,
137     4, 40|          rozrządzała zwijając się sama jak fryga; kurom podrzuciła
138     4, 40|        kwiatuszki. Józce dał taką samą, jeno co zieloną, oraz fryzkę
139     4, 40|        się kole nich i mało wiele sama pojedając.~Po skończeniu
140     4, 40|        trudno, żeś to wszystkiemu sama uredziła!~- La ciebie to
141     4, 40|      tylachny koszt. Poredziłabym sama, ale jak każesz... twoja
142     4, 41|         to, mięso będę ci dawała? Sama po kątach też nie chlam
143     4, 41|           nim kiej pies.~- Chude, sama serwatka - mruczał podjadłszy
144     4, 41|            co? A bo to kobieta da sama radę? Zmarnuje się wszystko!-
145     4, 41|           czemuś me potem ostawił samą, na pastwę?~Ale i on porwany
146     4, 41| niezmierzone szczęście, na śmierć samą...~Jak kiedyś, mój Jezu!
147     4, 41|        łby dzieciom porozbijam, a sama choćby do studni! Prawdę
148     4, 42|    sprowadzić na przezimowanie, i sama się ochfiarowała dać nam
149     4, 43|         wyrwy.~Antek prawie przed samą chałupą natknął się niespodzianie
150     4, 43|          była przywiązana. Jakże, sama się przeciek na postronek
151     4, 45|           puść! - i kiedy puścił, sama wzięła go ściskać, całować
152     4, 45|         Jezus cię wynagrodzi!..." Sama Częstochowska, zaraz poznałam...
153     4, 45|        gorąca, proszalna modlitwa sama się już rwała z warg roztrzęsionych.~
154     4, 47|          we świat, kobietę ostawi samą, a potem, jak się niebodze
155     4, 47|          wzieni do wojska, ostała sama jedna, nawet przez dziecka,
156     4, 47|           stanęła do sierpa nawet sama organiścina, wzięły żąć
157     4, 47|          na jej własnej pościeli, sama pilnowała, żeby wszystko
158     4, 47|     wszystko było jak się patrzy, sama strzepywała drżąc chudą
159     4, 47| strzepywała drżąc chudą pierzynę, sama nalała wody święconej na
160     4, 47|          za nim Jagusia i chociaż sama była pełna przerażenia i
161     4, 48|    otworzyła mi oczy, a teraz już sama zobaczyłam, do czego chciała
162     4, 48|         pieśń, co się z nich była sama zrodziła i kieby ptak rozświergotany
163     4, 48|           na pół ubrana.~- Co ino sama organiścina mi powiedziała,
164     4, 49|       Przynajęła nawet komornicę, sama też zabiegała, jak mogła,
165     4, 49|           po kolacji, kiej ostała sama z Jagusią, przywarła drzwi